Camposanto-begraafplaats, tegelijkertijd bekend als de monumentale (Camposanto Monumentale), of de oude begraafplaats (Camposanto Vecchio), bevindt zich in het noordelijke deel van Piazza Miracle.
De naam "Camposanto" is letterlijk vertaald uit het Italiaans als "heilig veld". Dit komt door de wijdverbreide overtuiging dat de begraafplaats werd gebouwd rond de capsule met het heilige land uit Calvarië, gebracht door de aartsbisschop van Pisa uit de 12e eeuw - Ubaldo d'Lanfranci - van de Vierde Kruistocht. Volgens de bestaande legende zijn lichamen die op deze aarde zijn begraven in slechts 24 uur in skeletten veranderd.
De begraafplaats werd het vierde en laatste gebouw van de Piazza dei Miracoli in Pisa. De bouw ervan begon in 1278. Het ontwerp van dit architecturale meesterwerk werd ontworpen door Giovanni di Simone. Het architecturale concept werd pas in 1464 tot zijn logische conclusie gebracht.
Volgens het oorspronkelijke project werd niet verondersteld dat de opgetrokken structuur zou worden gebruikt als begraafplaats. De plaats van de monumentale begraafplaats zou worden bezet door de Kerk van de Heilige Drie-eenheid (Santissima Trinità). Al tijdens de werkzaamheden werd het project echter gewijzigd. Er wordt aangenomen dat het westelijke deel ervan deel uitmaakt van het oorspronkelijke project (dat nog steeds werd gebouwd als de bovengenoemde kerk), terwijl het oostelijke deel het deel is dat later op het reeds gewijzigde project werd gebouwd.
Vanuit architectonisch oogpunt is de begraafplaats Camposanto een enorme, langwerpige structuur en tegelijkertijd een prachtig voorbeeld van de gotische stijl. Het wordt gevormd door een buitenmuur met 43 blinde bogen, evenals twee deuropeningen, die op zichzelf als kunstwerken kunnen worden beschouwd. De hoofddeur met uitzicht op het plein is versierd met het beeld van de Maagd met een baby in haar armen, omringd door vier heiligen.
De graven bevinden zich voornamelijk onder de arcades, slechts een paar graven zijn te vinden op het grasveld van de binnenplaats. De binnenplaats zelf wordt gevormd door ingewikkelde halfronde bogen die een belangrijke bijdrage leveren aan de architectonische schoonheid van dit historische gebouw.
Camposanto heeft ook drie kapellen. De oudste kapel is de Ammannati-kapel (1360). Het kreeg zijn naam ter ere van Ligo Ammannati, een leraar aan de Universiteit van Pisa. De tweede kapel is de Aula-kapel, beroemd om het altaar gemaakt in 1518 door Giovanni della Robbia, evenals een lamp, die de schommels observeert waarvan Galileo Galilei zijn theorie formuleerde over de schommel van de slinger. De derde kapel werd gebouwd in 1594 in overeenstemming met de volgorde van de aartsbisschop van Pisa, Carlo Antonio Dal Pozzo. Het heeft een altaar en een kleine koepel ter ere van St. Jerome.
Tot 1779 was Camposanto de belangrijkste begraafplaats voor eersteklas burgers in Pisa. De meest prominente en belangrijke figuren van de stad van die tijd zijn hier begraven.
In zijn oorspronkelijke vorm werd Camposanto omringd door een grote verzameling Romeinse sarcofagen, die zich rond de kathedraal bevonden en er soms aan grenzen. Na de oorlog overleefden slechts 84 sarcofagen. De resterende grafmonumenten zijn werken van neoklassieke kunst, waaronder grafstenen met reliëfs van verschillende beelden.
In de 14e eeuw werden Romeinse sculpturen als versiering naar de begraafplaats gebracht. Samen met de overlevende sarcofagen vormen deze oude werken een van de grootste en meest waardevolle collecties neoklassieke kunst in Europa. Ze dienden als inspiratie voor vele werken en sculpturen, middeleeuwse en vroege Renaissance.
Camposanto is ook interessant om zijn fresco's, waarvan sommige dateren uit de 14e eeuw. De beroemdste onder hen zijn de fresco's "De triomf van de dood", "Het laatste oordeel" en "Het leven van kluizenaars". De naam van de auteur van deze meesterwerken is onbekend, meestal wordt hij eenvoudigweg de "Meester van de Triomf van de Dood" genoemd. Het was onder de indruk van deze fresco's dat de Hongaarse componist Ferenc Liszt zijn beroemde werk "Dance of Death" creëerde. De meeste fresco's zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog beschadigd of volledig vernietigd. Lang restauratiewerk liet echter toe om de overlevende en beschadigde muurschilderingen te herstellen.
Werk tijd:
- November-februari: 10: 00-17: 00
- Maart: 9: 00-18: 00 (30 maart: 9: 00-20: 00)
- April-september: 8: 00-20: 00
- Oktober: 9: 00-19: 00 (1-4 oktober: 10: 00-20: 00)
- 22 december - 6 januari: 10.00 - 18.00 uur
- 1 november: 09.00 - 18.00 uur
- 23-29 maart: 09.00 - 19.00 uur
- 17 juni-31 augustus: 08.00 - 22.00 uur
- 27 oktober - 1 november: 09.00 - 18.00 uur
Ticketprijs: 5 euro. 1 en 2 november - er worden geen kosten in rekening gebracht.
Sommige objecten, evenals kunstwerken, worden van tijd tot tijd gerestaureerd en als gevolg daarvan kan de toegang ertoe beperkt zijn. Daarom is het logisch om contact op te nemen met de administratie om het schema van restauratiewerkzaamheden van de voor u interessante objecten te verduidelijken.
Adres: Piazza del Duomo, 23, 56126 Pisa
