Veel buitenlanders die graag naar Italië willen komen, leggen uit dat een van de belangrijkste redenen om hen te begeleiden de unieke lokale keuken is.
Italiaanse cafés en restaurants verbazen soms elke verbeelding met alle verschillende lekkernijen die op het menu staan. En de gasten van het land aarzelen niet om onbekende namen te bestellen, in een poging een tot nu toe onbekend gerecht te proberen. Veel toeristen vermoeden echter niet eens dat sommige gerechten uit de Italiaanse keuken hoogstwaarschijnlijk hun maag niet zullen plezieren.
Kaas Kasu Marzu
Kaas Casu Marzu - een van de nationale gerechten van de regio Sardinië (Sardegna) is erg populair bij de lokale bevolking.
Kasu marzu, wat 'rotte kaas' betekent, is kaas waarin echte wormen van kleine vliegen leven, waardoor het product een stinkende geur krijgt.
De kans dat je deze "gearomatiseerde" kaas tegenkomt terwijl je door andere regio's van een prachtig land reist, is extreem klein. De Europese Unie heeft de import van Kasu Marz op haar grondgebied volledig verboden: artsen en biologen geloven dat dit kleurrijke product een bron van ziekten en allergieën kan worden.
De inwoners van Sardinië handhaven echter het bestaansrecht van hun kaas. Velen van hen houden zo veel van dit geweldige zuivelproduct dat ze, voordat ze het proeven, niet eens de kleine wormen kwijt zijn die er wonen.
Lampredotto
Dit vreemde gerecht behoort tot de regio Florence (Firenze).
Lampredotto (Lampredotto) is een klein broodje met gekookte ingewanden (delen van rundvlees van lage waarde, inclusief delen van de maag van de koe).
Het recept voor dit gerecht dateert uit de tijd van Michelangelo. Toen kreeg hij de voorkeur van de armen, en vandaag is lampredotto een traditioneel gerecht in de regio geworden. Veel toeristen die het geluk hadden om dit geweldige gerecht te proberen, beweren zelfs dat het alleen op het eerste gezicht walgelijk kan lijken: je vergeet hoe onesthetisch een lampredotto eruitziet zodra je het eerste stuk inslikt.
Pork Blood Pancakes
Toscane (Toscana) en Pistoia (Pistoia) zijn beroemd om hun "kannibale" pannenkoeken (Migliaccio pistoese, roventino). Toscanen kneden ze al eeuwenlang op varkensbloed.
Voorheen werd dit gerecht zeer gewaardeerd door de boeren en werd het later populair in de straten van de Florentijnse steden.
Het is vermeldenswaard dat de inwoners van Toscane zoveel jaren "geavanceerder" zijn geworden in het gebruik van varkensvleesbloed in andere gerechten: tegenwoordig kunnen toeristen bijvoorbeeld delicatessen zoals varkensbloedpastei of worst van hetzelfde product vinden in het menu van restaurants in de regio.
Rauwe slakken
Sunny Sicily heeft ook zijn eigen unieke gerecht - rauwe slakken (Lumache). Lokale bevolking eet graag slakken, maar het hele hoogtepunt van het voedsel is dat het vóór het eten niet kan worden verwerkt.
Het feit is dat Sicilianen geloven dat rauwe slakken het lijden van degenen die lijden aan aandoeningen van het maagdarmkanaal kunnen verlichten.
Er wordt aangenomen dat slechts een paar druppels slijm, die vrijkomen door de lokale "delicatesse", de zweer kan sluiten en de bacterie die gastritis veroorzaakt kan elimineren.
Inktvis inktpasta
Wie had ooit gedacht dat inktvisinkt kon worden gebruikt om te koken?
Artsen en koks zeggen echter: dit is een natuurlijke kleurstof voor levensmiddelen, die onder andere ook nuttig is: het bevat een hele reeks aminozuren die het cholesterol verlagen en de stofwisseling helpen verbeteren.
Pasta met inktvisinkt (Pasta al nero di seppia) smaakt ook vrij goed: het heeft een unieke "zee" smaak. Dit product wordt tegenwoordig veel gebruikt voor de bereiding van andere traditionele Italiaanse gerechten, zoals risotto, paella (paeglia) en spaghetti (spaghetti).
