Wandel door Florence en ga door de Ponte Vecchio naar de zuidelijke oever van de rivier de Arno. Loop dan langzaam langs de Gvichchardini-straat. En u zult niet merken hoe de weg u naar Pitti Square leidt. Daarop bevindt zich een van de grootste en mooiste paleizen van Florence - het Palazzo Pitti. Wat vandaag een enorm Florentijns museum is, was ooit de thuisbasis van de beste vertegenwoordigers van de grote dynastieën.
Palazzo-geschiedenis: het begin
In de 15e eeuw was de familie Medici aan de macht in Florence. Familiezaken waren behoorlijk succesvol en mensen respecteerden de vertegenwoordigers ervan. Een van de meest loyale vrienden van de familie was de Florentijnse bankier Luca Pitti. Later bleek echter dat loyaliteit opzichtig was en het ware gevoel dat een rijke bankier bezat, was afgunst. Zij was het die een vriend maakte die ooit in 1458 een samenzwering tegen de huidige regering van de Medici-familie organiseerde.
Vervolgens begon Luca Pitti, om zijn superioriteit te tonen, met de bouw van het paleis. Volgens het plan zou het nieuwe paleis elk van de huizen van de Medici overtreffen. Sommige historische documenten zeggen dat Pitti de architect een paleis bestelde, op de binnenplaats waarvan het hele Medici-paleis zou passen, en dat de ramen even groot moesten zijn als de deuren van dezelfde Medici.
Eerder werd aangenomen dat het project werd toevertrouwd aan de beste architect van die tijd. Filippo Brunelleschi (Filippo Brunelleschi (Brunellesco)), 1377-1446). Recentelijk zijn historici echter geneigd te geloven dat het idee hoogstwaarschijnlijk van zijn student Luca Francheli is. Sommige architecturale verschillen, evenals het feit dat volgens de bijgewerkte gegevens Brunelleschi al ten tijde van de start van de bouw was overleden, spreken deze veronderstelling uit.
De afmetingen van de nieuwe constructie waren verbluffend. Om voldoende arbeid te vinden, werden alle bruikbare personen geaccepteerd voor de bouw. Het kan zelfs gezocht worden naar criminelen en mensen die uit de stad zijn gezet. Maar ondanks de grote schaal, kon het paleis van Pitti niet worden vergeleken met de kalme grandeur van de Medici-woningen.
Na verloop van tijd begon de welvaart van de familie Pitti te vervagen toen zijn patroon, Cosimo di Giovanni de 'Medici, stierf. Door de opmars van het Ottomaanse rijk was de handel in Europa in een precaire staat. Vele eens rijke families gingen failliet. En in 1464 stopten de bouwwerkzaamheden in het paleis wegens gebrek aan financiering. En in 1472 stierf de eigenaar zelf, nadat hij de voltooiing van zijn onderneming niet had gezien.
Vervolg van het verhaal
Ondanks de moeilijke situatie in het land, kon de familie Pitti enige invloed behouden en bleef hij in een onafgewerkt paleis wonen. In 1537 herwon Cosimo I de macht in Florence en werd de Groothertog van Toscane. In 1549 kocht Cosimo I het paleis van de volledig verarmde afstammelingen van Luke Pitti en presenteerde het aan zijn vrouw Eleanor van Toledo als een geschenk.
Om naar zijn nieuwe bezittingen te verhuizen, besloten de hertog en zijn vrouw ze uit te breiden. Het initiële project werd als basis genomen. Het gebouw werd vanaf de achterkant sterk uitgebreid, waardoor het bezette gebied bijna twee keer groter werd. Het interieur van het paleis was in delen verdeeld door halfronde bogen met pilasters. De uiteindelijke versie van de structuur was 205 lang en 38 meter hoog.
In 1565 ontwierp en implementeerde de architect Giorgio Vasari in opdracht van de hertog de gang die het Palazzo Vecchio verbond, waar de regering vergaderingen hield, met het Palazzo Pitti, waar de hele familie Medici zou verhuizen. De overdekte doorgang loopt ook door het Uffizi-paleis en de Ponte Vecchio. Een deel van de brug over Arno is uitgerust met een aantal brede ramen, van waaruit een prachtig uitzicht op de rivier opent. Een gesloten gang liet de hertog en zijn familie vrij gemakkelijk en veilig bewegen. Later kreeg de constructie de naam van de architect die hem maakte.
Het land achter het palazzo werd ook verlost. Later werd er een park op gevestigd, tegenwoordig bekend als de Boboli-tuinen. Niccolo Tribolo begon het park te regelen en na zijn dood ging het stokje in handen van Bartolomeo Ammanati. Ook bij de oprichting van het tuin- en parkcomplex werd Giorgio Vasari, Bernardo Buonaleti en andere even beroemde architecten bijgewoond. Het park is een voorbeeld van landschapsarchitectuur uit die tijd. Hier leiden rechte steegjes doorspekt met groen naar geheime grotten en de bomen zien er harmonieus uit in het gezelschap van beelden en fonteinen. De centrale plaats van het park werd beschouwd als een amfitheater gemaakt in de vorm van een hoefijzer. Het was daar dat alle feesten en verschillende ceremonies werden gehouden.
Na verloop van tijd begon de invloed van de Medici te vervagen. Paleizen en titels werden nog steeds doorgegeven aan de volgende generaties, maar in 1737 werd de clan volledig afgebroken. Hierna werd het Palazzo Pitti eigendom van de hertog van Lotharingen. Dit duurde echter niet lang. Na de Napoleontische veroveringsgolf werd het paleis enige tijd gedomineerd door de Fransen. In 1860 ging het paleis, samen met de Toscaanse provincie, over in de macht van de Savoy-dynastie. Van 1865 tot 1871, tijdens de tijd van Risorgimento, woonde de koning van Italië in het Palazzo Pitti Victor Emmanuel II. En in 1919 nationaliseerde zijn kleinzoon het paleis en gaf het aan Italië.
Na de nationalisatie werden het palazzo en de aangrenzende Bobole-tuinen verdeeld in verschillende musea en kunstgalerijen, waarin originele kunstwerken en verschillende artefacten van de staat waren gehuisvest. Ongeveer 140 kamers staan open voor openbare inspectie. Bijna allemaal waren ze uitgerust in de late 17e en 18e eeuw. In 2005, tijdens een van de reconstructies, werden verschillende geheime badkamers ontdekt die sinds de 18e eeuw in hun oorspronkelijke vorm zijn bewaard.
Architectuur
Pitti Palace belichaamt de visie van een Renaissance-architect. Het is een kubus van gelijke hoogte en diepte en aan de buitenkant bedekt met ruwe roestige steen. Het gebouw heeft drie verdiepingen. De eerste heeft drie grote toegangsdeuren en de tweede en derde hebben zeven ramen. De gevelramen zijn verbonden door een lang balkon en een loggia is onder het dak gebouwd.
Het Palazzo Pitti is niet alleen een van de grootste Florentijnse paleizen, maar ook de meest indrukwekkende van hen. Het gebruik van ruwe afwerkingsmaterialen in de bekleding van een woongebouw, en niet een openbaar gebouw, dat voor het eerst werd gebruikt door de architect Mikelozzo in het Palazzo Medici Riccardi, is in de hoogste mate verhoogd. Elk van de drie verdiepingen is meer dan 10 meter hoog. Dit verheft het gebouw tot een ongekende hoogte voor die tijd, ook verhoogd door een natuurlijke hoogte. Grote grove goudkleurige stenen gebruikt in de bekleding en ramen die meer op ronde deuren lijken, voltooiden het oorspronkelijke uiterlijk van de structuur.
Na de eerste reconstructie van het paleis, uitgevoerd in opdracht van Cosimo Medici, is het uiterlijk enigszins veranderd. De zijdeuren veranderden in grote vloerramen. Een brede trap verscheen, waarlangs je meteen de tweede verdieping kon bereiken. De lengte van de gevel is bijna verdubbeld door twee extra verlengingen. De belangrijkste verandering die Ammanati heeft aangebracht, is de binnenplaats. Het wordt nog steeds beschouwd als de mooiste binnenplaats van de Renaissance (Cortile dell'Ammannati). Op de muren die uitkijken op de binnenplaats, wisselen gladde en ruwe structuren elkaar af. De kolommen van de binnenplaats zien eruit als ruwe, knoestige boomstammen, die de mengeling van kunst en natuur benadrukken.
Op een van de muren zie je een fresco geschilderd in 1599 door Giusto Utens. Hierop staat het Palazzo Pitti voor ons, zoals hij er in de late 16e eeuw uitzag. Dit beeld ziet eruit als zowel een stadspaleis als een buitenverblijf.
Recente globale veranderingen hebben plaatsgevonden met het paleis in de late 18e - vroege 19e eeuw. De architecten van de hertogen van Laurent Ruggeri, Paoletti en Pochchianti bevestigden vanaf de zijkanten twee halfronde vleugels aan het gebouw. Hierdoor werd het paleisplein aan drie zijden omgeven door muren. De linkervleugel heette de Rondo Bacchus ter ere van het standbeeld met dezelfde naam in de buurt. De rechtervleugel werd "Carriage Rondo" genoemd.
Gedurende de 18-19 eeuwen is het uiterlijk van veel kamers veranderd in neoklassiek en restauratie. De zogenaamde White Room lijkt u misschien bijzonder interessant. Aanvankelijk waren de muren bedekt met fresco's gemaakt door de gebroeders Albertoli. De kamer werd later omgezet in een neoklassieke stijl door de architecten Terreni en Castagnoli.
De Franse veroveraars hebben ook hun stempel gedrukt op het interieur van het paleis. Deze omvatten bijvoorbeeld de kamer en de lobby van Maria Bourbon of de badkamer van Napoleon. Ze werden uitgevoerd door de uitstekende vertegenwoordiger van de neoklassiek van Toscane Giuseppe Cacialli (Giuseppe Cacialli).
Palazzo Pitti vandaag
Tegenwoordig zijn er in het Palazzo Pitti musea en kunstgalerijen. De Medici verhuisden naar het Palazzo Pitti en namen uit het Palazzo Vecchio de hele collectie kunstwerken mee, bestaande uit vele schilderijen van beroemde kunstenaars, sculpturen, zilverwerk en edelstenen. Geleidelijk werd de hele tweede verdieping veranderd in een luxueuze galerij. Het had de mythische zalen van Venus, Jupiter, Apollo, Mars en Saturnus. Ze werden geschilderd door Pietro da Cortona (Pietro da Cortona, echte naam Pietro Berrettini, Berrettini)).
Aanvankelijk werd de gehele hertogelijke collectie daar geplaatst. Later vulden de Lorraines het aan, hoewel de schilderijen al naar wens waren geplaatst. Ondanks het feit dat de schilderijen aanvankelijk een puur decoratieve functie hadden, is hun locatie sindsdien niet veranderd. Dit geeft een extra toets aan een unieke kunstcollectie.
Galerij Palatine (Galerie Palatine)
Voor het eerst konden bezoekers de prachtige werken van Renaissance-meesters in 1828 zien in de Palatijngalerij. Het presenteert schilderijen van beroemde kunstenaars: Caravaggio, Velazquez, Tintoretto, Van Dyck en vele anderen. Het aantal werken van Raffaello Santi is opmerkelijk - er zijn er 11.
Het algemene interieur van de hal maakt indruk met zijn barokke luxe en vormt een uitstekende achtergrond voor de gepresenteerde kunstwerken. Overweegt de beroemde doeken gemaakt door meesters, je krijgt echt plezier.
Galerij voor moderne kunst
In de Gallery of Modern Art is er een expositie met werken van Italiaanse meesters uit een latere periode (19-20 eeuwen). Een groep Florentijnse meesters geschilderd in de vorm van heldere vlekken van verschillende kleuren. Ze noemden zichzelf "Macchiaioli" (ital. Macchiaioli, from macchia - spot).
Museum of Silver (Museo degli Argenti)
Exclusieve vazen die ooit toebehoorden aan Lorenzo Medici de Magnifieke toevlucht gevonden in het Zilvermuseum. Het huisvestte ook de vazen van het Sasanische rijk, amforen gebracht uit het oude Rome. De verscheidenheid aan exposities is geweldig, maar de belangrijkste plaats is natuurlijk bezet door sieraden en andere items gemaakt van goud en zilver. Het museum bevat gewoon fantastische rijkdom. Speciale aandacht moet worden besteed aan de lay-out van Signoria Square, versierd met edelstenen en metalen.
Museum van rijtuigen (Museo delle carrozze) en kostuum
Het rijtuigenmuseum zal onder uw aandacht verschillende vervoermiddelen presenteren. Hier zie je zowel de eerste wagons, nog steeds zonder veren, als auto's.
In de Meridian (klein paleis), verbonden aan het hoofdgebouw in de 18e eeuw, is een tentoonstelling van kostuums beschikbaar. De blootstelling verandert om de twee jaar. In totaal heeft het kostuummuseum (Galleria del Costume) sinds de 16e eeuw ongeveer 6.000 kostuums en accessoires verzameld.
In de rechtervleugel van het paleis kunt u het interieur van de Royal Apartments bewonderen vanuit 14 kamers.
Hoe kom je er?
Pitti Palace bevindt zich op het Pitti-plein in de buurt van het Vecchio Palace. Adres: Piazza dei Pitti Firenze, Italia. Je kunt er komen met bussen nr. 11.36 (halte San Felice).
Hotels in de buurt van Palazzo Pitti
Tickets en openingstijden
Er zijn altijd veel mensen die naar de musea van Pitti Palace en de Boboli-tuinen willen gaan. Dankzij de enorme voetafdruk kom je echter niet bij elke stap andere bezoekers tegen. Maar om kaarten te kopen bij het loket van het museum zonder midden in het seizoen te wachten, moet men een aanzienlijk deel van geluk hebben.
Het paleis is dagelijks geopend voor bezoekers, behalve op maandag, van 8-15 tot 18-50. De binneningang sluit om 17-30 uur. Immers, alleen in de Palatijngalerij bevinden zich minstens 500 schilderijen. En de inspectie kost tijd, en meer dan een uur. Met hetzelfde ticket kun je de Gallery of Modern Art zien.
Om lange wachtrijen te voorkomen, kunnen tickets voor het Pitti Palace en de omliggende tuinen vooraf worden geboekt op de website. Trouw aan de kosten van het ticket worden de kosten van de reservering toegevoegd, meestal 3 euro. Na het plaatsen van de bestelling en het betalen ervan, komt er een tegoedbon naar je e-mailadres, die moet worden afgedrukt en ingeruild voor een ticket op de dag van het bezoek, zonder in de rij te hoeven wachten.
- Officiële website voor kaartverkoop: www.polomuseale.firenze.it
Als je vrije tijd hebt, raden we je aan om meteen kaartjes voor het paleis en de tuinen te kopen. De ticketprijs voor de Palatine Gallery is 8,5 euro. Dit ticket is geldig voor de Gallery of Modern Art. Een ticket voor het Museum of Costume History kost je 7 euro, het kan ook worden gebruikt om naar het Silver Museum en Boboli Gardens te gaan. De beste optie is om een gecombineerd ticket te kopen voor 12 euro. Het geeft je de mogelijkheid om alle attracties van het Palazzo Pitti en de Boboli-tuinen te verkennen gedurende drie dagen.
Het is belangrijk om: tijdens eventuele aanvullende tentoonstellingen kunnen de ticketprijzen worden gewijzigd. Maar vergeet niet het systeem van kortingen voor bevoorrechte categorieën van de bevolking. Meer gedetailleerde en relevante informatie is altijd te vinden op de website.
- Officiële website van het palazzo: www.polomuseale.firenze.it/musei/pitti.php?m=palazzopitti
Italianen zeggen graag dat je Italië niet kunt begrijpen zonder Florence te bezoeken. Met betrekking tot ons geval kunnen we zeggen dat je niet volledig kunt genieten van de bezienswaardigheden van Florence zonder het Pitti-paleis en de Boboli-tuinen te bezoeken. Neem de tijd om deze nationale schat en een symbool van aristocratische macht te verkennen.
