Aardbevingen zijn voor de meeste mensen een verre en onbekende, maar tegelijkertijd zeer angstaanjagend fenomeen. Ik denk dat er in ons land niet zo iemand is die niet zou sympathiseren met de getroffen Italiaanse families na de recente rampspoed van de elementen in Amatrice en Accumoli.
Slachtoffers, vernietiging en natuurlijk angst - dit zijn constante metgezellen van elke catastrofe. Niet alleen de lokale bevolking is bang voor de ramp, maar ook toeristen die Italië uitsluiten van de lijst met mogelijke vakantiebestemmingen.
We stellen voor dit probleem nader te bekijken en te begrijpen of aardbevingen in Italië en Rome zo erg zijn als ze worden gepresenteerd door binnenlandse media.
Waarom aardbevingen plaatsvinden in Italië
Om te begrijpen waarom aardbevingen in Italië plaatsvinden, moet u rekening houden met de tektoniek van aardplaten.
De schaal van de aarde is verdeeld in verschillende grote tektonische platen. Aardbevingen treden op als gevolg van het vrijkomen van energie in de aardkorst als gevolg van tektonische verplaatsingen.
Het zuidelijke deel van het Italiaanse schiereiland ligt net in de buurt van de lijn waar de Euraziatische en Afrikaanse platen elkaar ontmoeten en tegen elkaar duwen, waardoor seismische spanning ontstaat. De grote vulkanen van de Etna, Stromboli en Vesuvio liggen heel dicht bij dit gebied.
Anders dan dat, Italië heeft een aantal kleine fouten langs het Apennijnen-gebergte (Appennini). Het strekt zich geleidelijk uit met een snelheid van ongeveer 3 mm per jaar. Dit langzame uitrekken veroorzaakt de ophoping van energie in de aardkorst, die vervolgens vrijkomt tijdens aardbevingen.
Kleine trillingen in bergvalleien komen bijna dagelijks voor. Maar ze zijn zo klein dat ze onopgemerkt blijven.
Ondanks het feit dat het grondgebied van Italië wordt beschouwd als een van de meest seismisch actieve in Europa, is het vermeldenswaard dat veel grote landen van de wereld worden getroffen door aardbevingen, zoals Japan, de VS, Groot-Brittannië, India, Nieuw-Zeeland, Australië en verschillende andere.
Kwetsbare regio's
De gebieden van Italië, die het meest vatbaar zijn voor aardbevingen, zijn in 2003 wettelijk vastgelegd om de gevolgen van rampen als gevolg van de bouw en de juiste locatie van aardbevingsbestendige constructies te verminderen.
Volgens een wettelijke maatregel is het Italiaanse grondgebied verdeeld in 4 zones, afhankelijk van de waarschijnlijkheid van aardbevingen:
- Zone 1 - de gevaarlijkste gebieden waar zware aardbevingen kunnen voorkomen. Regio's: Calabrië, het oostelijke deel van Campania, het westelijke deel van Abruzzo en het zuidelijke deel van Umbrië (dit zijn gebieden langs het Apennijnen-gebergte), de oostkust van Sicilië (Sicilia), Friuli-Venezia Giulia ( Friuli-Venezia Giulia).
- Zone 2 - Deze gebieden kunnen gedeeltelijk worden beïnvloed door sterke aardbevingen. Regio's: het grootste deel van Sicilië (behalve het centrum van de westkust), Basilicata, Molise, Marche, westelijk Abruzzo, zuidoost Emilia-Romagna en Lombardije, westelijk Piemonte ( Piemonte), de westkust van Toscane (Toscana).
- Zone 3 - gebieden waar lichte schommelingen mogelijk zijn. Regio's: westelijk Ligurië (Ligurië), zuidwestelijk Piemonte, bijna geheel Emilia-Romagna, het centrale deel van de regio Venetië (Veneto), noordelijk Apulië (Puglia), Lazio (Lazio), inclusief Rome (Roma).
- Zone 4 - de minst gevaarlijke gebieden met een lage kans op seismische activiteit. Regio's: Zuid-Puglia (hiel van de Italiaanse laars op de kaart), Sardinië (Sardegna), Valle d'Aosta (Valle d'Aosta), het grootste deel van Piemonte, westelijk en noordelijk Lombardije, Trentino Alto Adige (Trentino-Alto Adige).
Aardbeving geschiedenis
In de afgelopen 2000 jaar werden op het grondgebied van het moderne Italië ongeveer 400 grote aardbevingen geregistreerd, waarbij duizenden mensen om het leven kwamen.
Een van de grootste natuurrampen in Italië in 1783 wordt de Calabrische aardbeving genoemd. Tremors met een magnitude van meer dan 5,9 punten duurden bijna 2 maanden. Het geschatte dodental was ongeveer 80.000.
In het eerste uur van de aardbeving van 5 februari 1783 bereikte magnitude 8 punten. In slechts 1 minuut werden ongeveer 100 dorpen in de regio Calabrië met de grond gelijk gemaakt. Op sommige plaatsen verschenen aardfouten van meer dan een kilometer lang. Getuigen beweerden dat "de twee bergen naar elkaar toe gingen totdat ze samen één werden en de rivierbedding onderschepten." Zo verschenen er nieuwe meren in de regio, die na 30 jaar kunstmatig werden gedraineerd.
Honderden inwoners van de stad Scilla, die de eerste bevingen hadden overleefd, vluchtten naar beschutting naar het strand. Velen van hen verdronken toen herhaalde schommelingen een tsunami veroorzaakten. Duizenden mensen werden gedood door water in de steden Reggio di Calabria en Messina. Het lijden bleef in de rest van de winter in Zuid-Italië en Sicilië. Bovendien hebben de laatste bevingen die plaatsvonden op 28 maart, duizenden mensen gedood.
De Calabrische aardbeving van 1783 wordt terecht beschouwd als een van de meest verwoestende rampen in de geschiedenis van West-Europa.
In de afgelopen eeuw heeft Italië ook te maken gehad met een reeks dodelijke schommelingen:
- 1908 Sicilië en Calabrië (magnitude 7.1). De steden Messina en Reggio Calabria werden bijna volledig verwoest. Het dodental bereikte 200 duizend mensen.
- Januari 1915 Abruzzo. Een verwoestende aardbeving heeft de stad Avezzano verwoest en 30.000 mensen gedood. Veel mensen stierven aan strenge vorst, werden dakloos.
- Campagne van juli 1930. Een oscillatie van magnitude 6,6 punten eiste ongeveer 2.000 levens. Veel mensen werden gered door het feit dat ze niet in de huizen waren, maar bezig waren met veldwerk om tarwe te oogsten.
- Mei 1976 Friuli. Schokken van magnitude 6,5 punten in Noordoost-Italië. Ongeveer 1.000 mensen werden gedood, 2400 gewonden, 157.000 vertrokken zonder huisvesting.
- Campagne van november 1980. Met een epicentrum in Eboli doodde een aardbeving met een kracht van 6,9.000 3.000 mensen en maakte ongeveer 200.000 daklozen. De scheve toren van Pisa trilde 22 minuten nadat de trillingen waren gestopt.
- April 2009 Abruzzo. Schommelingen in magnitude 6,3 punten lieten duizenden daklozen achter. Gedood ongeveer 300. Tremors werden zelfs gevoeld in Rome, gelegen op 100 km van het epicentrum. Leden van de National Disaster Prevention Commission werden schuldig bevonden aan doodslag wegens te vroegtijdige waarschuwing voor gevaar.
- Mei 2012 Emilia-Romagna. Schokken van 6 punten in het noorden van Italië. 24 mensen stierven, honderden gewonden, 15.000 mensen werden dakloos.
Echo's van de aardbevingen in Rome
Hoewel Rome als een seismisch veilig gebied wordt beschouwd en nooit het epicentrum van aardbevingen is geweest, zijn er in de geschiedenis gevallen van tragische echo's van de elementen die aanzienlijke schade hebben veroorzaakt.
Historici geloven bijvoorbeeld dat het beroemde huis aan de straat Valentini (Domus di palazzo Valentini) ooit werd verlaten vanwege ernstige schade die plaatsvond na sterke trillingen in de V eeuw.
De vreselijke aardbeving van 1349 met een kracht van 6,9 punten in de regio Friuli veroorzaakte aanzienlijke schade aan de hoofdstad van Italië. Dus de beroemde Toren van de Militie (Torre delle Milizie), gelegen achter de markt van Trajanus (Mercati di Traiano), verloor twee verdiepingen en kreeg een lichte helling.
Seismologen beweren dat het een ernstige ramp was die een deel van het Colosseum verwoestte en de basiliek van St. Paul (basilica di San Paolo) beschadigde. Overigens leed de basiliek aan elk volgend geval, omdat het zich op de meest kwetsbare plaats bevindt - niet ver van de rivier de Tiber. Francesco Petrarch was getuige van de vreselijke vernietiging tijdens een bezoek aan Rome in 1350. Hij beschrijft verlaten gebouwen, verwoeste kerken, enorme scheuren in vele structuren. "Alles is triest," schrijft hij, "het veroorzaakt een huiveringwekkende horror!"
Maar misschien was de meest verwoestende aardbeving die de stad bereikte de ramp van 1703 die in Midden-Italië uitbrak. Verschillende steden zoals Norcia werden van de aardbodem geveegd, kerken, paleizen, monumenten werden vernietigd. Het Colosseum was opnieuw beschadigd. Mensen brachten de nacht door op straat vanwege aanhoudende trillingen.
Bij dit element verliet de stad niet alleen. Twee eeuwen later werden angstaanjagende vernietiging en dood opnieuw herhaald. 13 januari 1915 om 07.55 uur begon de stad te beven, mensen liepen in paniek de straat op. Zelfs de Zwitserse wachten en prelaten van het Vaticaan, die hun posten verlieten, renden in afgrijzen naar de uitgangen. Twee gebouwen stortten volledig in, het Capitool (Campidoglio) raakte ernstig beschadigd, er scheuren op de muren van honderden gebouwen, de kolom van Antonina (colonna Antonina) draaide op zijn voetstuk. Nu bevindt de basis van de kolom zich bij de ingang van de Pinacoteca in de Vaticaanse Musea waar we u uitnodigen voor een individuele excursie.
De echo's van sommige aardbevingen bereiken nu Rome, zonder ernstige schade aan te richten.
2016: Implicaties en getroffen gebieden
2016 en opnieuw de tragische feestvreugde van de elementen. De media staat vol met foto's van verwoeste gebouwen en bebloede lichamen, die angst inboezemen bij mensen over de hele wereld. Maar is alles zo verschrikkelijk ?!
Als je goed kijkt naar de dynamiek van het aantal slachtoffers in de geschiedenis van de Italiaanse aardbevingen, kun je een natuurlijke afname van het aantal doden zien. Wij nodigen u uit om vertrouwd te raken met waar de republiek deze keer voor stond.
24 augustus
Een krachtige aardbeving met kracht 6.2 schudde Midden-Italië op 24 augustus vroeg in de ochtend. De schokken werden veroorzaakt door beweging in het Tyrreense bekken (seismisch actieve zone in de Middellandse Zee).
Het epicentrum van de aardbeving lag ongeveer 10 km ten zuidoosten van de historische toeristische stad Norcia. De naschokken doodden 297 mensen: 234 in Amatrice, 11 in Accumoli, 49 in Arquata del Tronto. Ongeveer 365 gewonden werden naar ziekenhuizen gebracht, terwijl mensen met minder ernstige verwondingen ter plaatse hulp kregen. Dankzij tijdige maatregelen werden 238 mensen uit het puin getrokken.
Burgemeester Amatrice zei dat 'de helft van de stad bijna is verwoest'. Economische verliezen worden geschat op $ 1 miljard tot $ 11 miljard.
Veel middeleeuwse gebouwen werden in ruïnes veranderd. In Amatrice werden de gevel en het roosvormige venster van de kerk van St. Augustinus (Sant'Agostino) vernietigd. Het museum gewijd aan de kunstenaar Nicolo Filotessio (een student van Rafael Santi) stortte in. Trillen voelde helemaal tot Rome (ongeveer 112 km ten zuidwesten van de stad). Barsten verschenen in de Romeinse termen van Caracalla (Terme di Caracalla).
26 en 30 oktober
Italië had geen tijd om weg te gaan van de zomerramp, toen ze werd getroffen door een nieuwe golf van trillingen. Een reeks krachtige aardbevingen bedekte het land tussen de regio's Marche en Umbrië van 26 oktober tot 30 oktober 2016:
- Magnitude 5,5, 8 km ten zuidoosten van Sellano (26 oktober om 20:11 Moskou-tijd). De schokken voelden een beetje in Rome, hoewel de helft van mijn vrienden in de Romeinen dat niet deden. In de regio Marche zijn verschillende huizen ingestort. Er waren stroomuitval, telefoonlijnen werkten niet.
- Magnitude 6.1 3 km ten westen van Visso (Visso) (26 oktober om 22:18 Moskou-tijd). De gevolgen waren minder dan verwacht. Overleed een man die een hartaanval kreeg door een aardbeving.
- Magnitude 6.6 6 km ten noorden van Spoleto (30 oktober, 06:40 Moskou-tijd). Het dorp Arquatadel Tronto is verwoest. Gedeeltelijk meer dan 40 nederzettingen vernietigd. Ongeveer 100.000 mensen verloren hun huis. De basiliek van St. Benedict in de stad Norcia werd beschadigd. Tijdens het schudden stierven twee vrouwen aan hartaanvallen.
Slachtoffers van het ongeval in oktober werden vermeden omdat mensen erin slaagden het gebouw te verlaten.
2017: Ischia-aardbeving
Op maandag 21 augustus om 20:57 uur lokale tijd op het Italiaanse eiland Ischia (Ischia) was er een aardbeving van magnitude 4 op de schaal van Richter. Het epicentrum bevond zich op zee 3 km ten noorden van het eiland op een diepte van 5 km. Seismologen zeiden dat de aardbeving een vulkanische oorsprong heeft, omdat het eiland zelf 150 duizend jaar geleden ontstond na de uitbarsting van onderzeese vulkanen.
Als gevolg van de ramp kwamen 2 vrouwen om het leven en raakten 39 mensen gewond. De stad Casamicciola werd getroffen. Ongeveer 2.000 mensen bleven zonder een dak boven hun hoofd en werden onmiddellijk ondergebracht in hotels.
Het goede nieuws dat zich over de hele wereld verspreidde, was de redding van drie broers onder het puin van het vernietigde gebouw. De kleinste - een zeven maanden oude baby Pasquale werd 's nachts gevonden. Hij ontsnapte met kleine krassen. De achtjarige Matthias werd 's ochtends ontdekt en de tiener Kiro bracht ongeveer 14 uur onder het puin door. Hun moeder, die 5 maanden zwanger is, werd op wonderbaarlijke wijze gered door een raam in de badkamer.
Zoals opgemerkt, is de meeste schade ontstaan als gevolg van bouwvallige bouwwerken en niet-naleving van maatregelen ter voorkoming van aardbevingen tijdens de bouw van nieuwe gebouwen. Tegelijkertijd roept de wettigheid van deze laatste enige twijfels op, aangezien de Italiaanse autoriteiten aanzienlijke inspanningen leveren om de schade als gevolg van de ongebreidelde schade tot een minimum te beperken.
Het is de moeite waard om te benadrukken dat schudden niet de eerste keer is dat het eiland kwelt. Volgens de Catalogo parametrico dei terremoti italiani 2015 is Ischia in het verleden twaalf keer aan aardbevingen blootgesteld. De laatste dateert van 23 november 1980. De meest verwoestende gebeurde op 28 juli 1883. Het liet meer dan 2.200 doden achter uit de 4.000e bevolking. Maar in de meeste gevallen waren de fluctuaties niet groter dan 4 punten en waren ze gelokaliseerd in kleine gebieden.
Daarom kan de omvang van de ramp op 21 augustus als onbeduidend worden beschouwd. Trouwens, de inwoners van het zuidelijke deel van het eiland voelden geen enkele trilling.
Conclusies en tips
Geen enkele wetenschapper ter wereld kan een langetermijnvoorspelling geven voor het optreden van natuurrampen. Het is onmogelijk om met nauwkeurigheid te zeggen of een tweede aardbeving zal plaatsvinden in een jaar of in 20 jaar. Seismologen beweren dat het Italiaanse grondgebied elke 10-15 jaar kan worden blootgesteld aan ernstige schokken.
Het is onmogelijk om een aardbeving te voorkomen, maar slachtoffers en vernietiging kunnen worden voorkomen door de bouw van gebouwen die bestand zijn tegen aardbevingen. Tegenwoordig wordt in Italië veel aandacht besteed aan rampenpreventiebeleid. Het is duidelijk dat gebouwen in kleine dorpen en historische gebouwen niet kunnen worden beschermd tegen de elementen, maar de bouw van nieuwe gebouwen in grote steden houdt rekening met de kwetsbaarheid van de regio's.
Natuurlijk is Italië onveilig ... Onveilig, net als alle andere landen op onze planeet. We weten niet waar en wanneer de natuur besluit ons zijn kracht te tonen: het zal douches en sneeuwval doen neerkomen of een schok maken, een tornado laten draaien of een meteoriet gooien. Maar het feit is duidelijk dat je niet in angst moet leven.
Niet naar Italië gaan vanwege de mogelijkheid van aardbevingen is als eten, uit angst voor vergiftiging, geen moeder worden uit angst je figuur te verliezen, en niet liefhebben, bang dat je in de steek wordt gelaten, terwijl je lijdt aan eenzaamheid. Vooral in Rome en andere grote steden is alles rustig en leren we over veel rampen van familieleden en vrienden die, na het volgende nieuwsbericht te hebben gezien, onmiddellijk bellen en zich zorgen maken.
De enige angst die in ons zou moeten zijn, is om de toegewezen tijd te leven. Verheug je, heb lief, reis en onthoud: "Niet degene die in moeilijkheden verkeerde, maar degene die de geest verloor!" We wachten op je in de Eeuwige Stad.
