Het San Siro Stadion, zoals elke zichzelf respecterende attractie in Milaan, wordt geassocieerd met vele evenementen in het culturele en sportieve leven van Italië. De geschiedenis van het stadion is onlosmakelijk verbonden met de oprichting van de voetbalclub Milaan in de late 19e eeuw.
In die tijd begon voetbal niet alleen populair te worden als een sportdiscipline, maar ook als een opwindend gezicht. Het leiderschap van de club wordt duidelijk dat atleten een nieuwe trainingsbasis nodig hebben. De president van de voetbalclub, Piero Pirelli, had enkele miljoenen lire nodig om land te verwerven in de groene omgeving van Milaan, nabij het hippodroom.
San Siro-constructie
Het architecturale project werd ontworpen door de getalenteerde ambachtslieden Ulisse Staccini en Alberto Kujini. Het heeft 13 maanden geduurd om het te realiseren. De bouw begon in 1925 en eindigde in de herfst van 1926. Het stadion leende zijn oorspronkelijke naam "Nuovo Stadio Calcistico San Siro", vervolgens afgekort tot San Siro, van een kleine kerk in hetzelfde gebied.
Het primaire type structuur herhaalde de klassieke architectuur van stadions die in Groot-Brittannië gebruikelijk zijn. Een voetbalveld aan vier zijden omgeven door tribunes in de vorm van een amfitheater. De initiële capaciteit van de structuur was 35 duizend mensen.
Omdat het stadion werd gebouwd voor de behoeften van het voetbalteam, stond Pirelli erop dat loopbanden en andere atletiek werden geëlimineerd. Zo werd een nauwer contact tussen toeschouwers en atleten verzekerd. De grote opening van de sportarena van San Siro vond plaats op 19 september 1926.
De eerste wedstrijd, die op de openingsdag in het stadion plaatsvond, toonde een heet duel tussen FC "Milan" en "Inter". Een vriendelijke ontmoeting werd een routekaart voor het thuisteam met een score van 3: 6. Een maand later, op 6 november 1926, vond de eerste officiële wedstrijd plaats in San Siro, met de deelname van "Milan" en "Sampierdarenza", die ook eindigde in de nederlaag van de gastheren. De status van een internationaal sportveld werd naar het stadion gebracht door een wedstrijd tussen de nationale teams van Italië en Tsjechië in februari 1927.
Een decennium lang bleef San Siro ter beschikking van de spelers van Milaan. Gedurende deze tijd veranderde het clubmanagement en in 1935 verwierf de stadsgemeente het stadion in staatseigendom. In Italië, zoals in heel Europa, wordt de liefde voor voetbal steeds sterker. De tribunes hebben wederopbouw en uitbreiding nodig, waar de gemeente niet voor zorgde. Van 1938 tot 39 werd het stadion opnieuw ontworpen op basis van 65 duizend toeschouwers. De wedstrijd tussen de Italiaanse nationale teams en het fascistische Duitsland van 1940 vond ook plaats op het San Siro-veld.
Zoek een hotel in de buurt van het stadion San Siro
San Siro wordt de thuisbasis van Milaan en Inter voetbalclubs
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog begonnen de Italianen het vreedzame leven nieuw leven in te blazen, samen met haar interesse in voetbal. De vernieuwde San Siro was superieur in grootte en kwaliteit aan het FC Inter-stadion Arena Napoleonica. In 1947 kwam de gemeente met een voorstel om Inter-atleten de mogelijkheid te geven in het nieuwe stadion te trainen.
Beide teams steunden dit initiatief, sindsdien is San Siro tot op heden het thuisveld van de voetbalclubs Milaan en Inter, wat hem de glorie van La Scala voetbal bracht. Het is vanzelfsprekend dat de toegenomen belasting van de sportarena een nieuwe update van het stadion vereiste. In 1955 vond een wereldwijde reconstructie van sportgebouwen plaats. Volgens een plan van ingenieur Calzolari en architect Rocca kreeg het stadion een tweede laag en ringrijen stoelen, verdeeld in sectoren. In deze configuratie is San Siro klaar om 82 duizend bezoekers te ontvangen. Even later, op de binnenrand van het voetbalveld, vier verlichtingsspots gemonteerd. En al in 1967 werd de hulpconstructie van het stadion aangevuld met een groot elektronisch scorebord.
Hernoemen van San Siro naar Giuseppe Meazza Stadium
In 1979 besloten de stadsautoriteiten de herinnering aan de getalenteerde Italiaanse voetballer Giuseppe Meazza te bestendigen en noemde hij het belangrijkste stadion van de stad ter ere van hem. In de loop van zijn sportcarrière was J. Meazza de spits van Inter en Milaan, en in 1934 en 38. succesvol gevestigd als onderdeel van het Italiaanse team.
In hun geboortestad Milaan werd de voetballer gewoon verafgood, dus de nieuwe naam van het stadion brak snel door. De echte fans van FC "Milan" geven echter de voorkeur aan de naam San Siro, terwijl de fans van "Inter" geneigd zijn tot "Giuseppe Meazza".
De werkzaamheden voor de modernisering van het stadion werden in 1980 hervat, allereerst werd het verlichtingssysteem bijgewerkt. Na 6 jaar kreeg het lagere niveau van de San Siro vierkleurige stoelen. Een felrode kleur markeerde de sector van de lokale fans, de sinaasappel diende als een baken voor gasten, de blauwe sector was de plek voor de heetste fans, en de groene sector bevond zich buiten de noordpoort.
De opening van de Wereldbeker 1990
1990 was een mijlpaaljaar voor San Siro, voor het WK, er was een stadion met grote capaciteit voor nodig, uitgerust met de nieuwste.
Om geen nieuwbouw te starten, besloten de Italianen Giuseppe Meazza te transformeren. Gewaagde engineering en architecturale ontwikkeling voegden de derde rij publiekstribunes toe aan het stadiongebouw. 85 duizend zitplaatsen in 4 sectoren waren bedekt met een speciaal transparant dak van polycarbonaat.
Elf krachtige kolommen werden rond het stadion geïnstalleerd, 7 daarvan ondersteunden een nieuwe laag en de resterende 4 bevatten trappen. Steunen, gedecoreerd onder enorme veren, sieren naast hun hoofdfunctie het gebouw.
Enkele statistieken
De kosten voor de reconstructie van het stadion bedroegen 70 miljoen euro. Dit cijfer houdt geen rekening met de extra kosten voor het handhaven van een microklimaat voor de natuurlijke dekking van de site.
Ter beschikking van atleten ontvangen een voetbalveld 105 bij 68 meter.
Volgens de nieuwste UEFA-regels is het aantal zitplaatsen op de tribunes ongeveer 80 duizend. Los daarvan zijn er lodges voor VIP-fans (5200 zitplaatsen) en een zone met goed zicht voor 200 personen gereserveerd voor de pers. De parkeerplaats van het stadion biedt plaats aan 4000 auto's.
Schema en kaart van het voetbalstadion San Siro Giuseppe Meazza in Milaan download PDF
Stadion museum San siro
Het drukke leven van twee beroemde voetbalclubs, nauw verweven met de geschiedenis van het San Siro-stadion zelf, was de Italianen zeer dierbaar. Daarom werd onder de tribunes van de zuidpoort het eerste sportmuseum in het stadion geopend. Het bewaart zorgvuldig meer dan 3.000 exposities, die elk een belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis van het Italiaanse en Europese voetbal vertegenwoordigen. Hoewel het grootste deel van de blootstelling rechtstreeks verband houdt met Milaan en Inter. Cups, medailles, prijzen, vlaggen en andere memorabilia zijn uniek, ze kunnen alleen worden gezien in de muren van het stadion.
Om een sightseeingtour door het voetbalmekka van Milaan te maken, volstaat het om bij de ingang van het stadion nummer 14 te zijn. Elke dag van 10.00 tot 17.00 uur voeren gidsen fascinerende wandelingen rond de Giuseppe Meazza en zijn museum.
Voetbalprestaties en meer
In de loop der jaren werden de wedstrijden van de 2 Wereldkampioenschappen (1934 en 90), de laatste wedstrijden van de Champions Cup (1965 en 70), de laatste wedstrijd van de Champions League 2001 gespeeld op het San Siro-veld. 
Het beroemde sportveld diende echter niet alleen voetballers; in september 1960 hielden de boksers D.O. Loy en K.Ortis een duel.
Beroemde muzikanten faalden niet om in te checken in het stadion, in 1980 verzamelden de Jamaicaanse zanger en muzikant Bob Marley een ongekend aantal luisteraars - 90 duizend. Ook presenteerde Giuseppe Meazza hun concertprogramma's Bruce Springsteen, Michael Jackson, U2, Madonna, Robbie Williams, Depeche Mode en The Rolling Stones en andere show zakensterren.
Bekijk hotels vlakbij San Siro
Hoe kom je er?
Het San Siro-stadion ligt nabij het centrum van Milaan, dus de weg ernaartoe met het openbaar vervoer zal geen problemen veroorzaken:
- metro rode lijn MM1, stopgebied Lotto. Neem vervolgens bus nummer 49 naar Capecelatro, het laatste station.
- De bus: Nr. 49, vertrekkend van Tirana-plein (Piazza Tirana) naar Lotto-plein (Piazzale Lotto), halte - Piazza Axum. Of nummer 78 van Govone (Govone) naar de straat. Lorenteggio (Via Lorenteggio), halte Via Tesio.
- tram Nr. 16, komende van Piazza Duomo, naast San Siro.
- In de dagen van wedstrijden tussen FC Inter en Milaan worden speciale vluchten georganiseerd om fans van Lotto Square naar het stadion te brengen.
Als u met de auto door Italië reist, raden we u ten zeerste aan om te zoeken naar de beste huuroptie voor de service auto.italy4.me. U kunt het stadion op de volgende manieren bereiken:
- Austostrada A1 (Autostrada del Sole): Na de barrière van Melegnano gaat u de Ovest-rondweg op richting Malpensa en slaat u af bij de afslag van Milaan richting Via Novara. Volg de borden naar San Siro.
- Snelweg A4 (Milano-Torino): Voor de slagboom Milano Nord gaat u de Ovest-rondweg op richting Linate en neemt u de afslag vanuit Milaan richting Via Novara. Volg de borden naar San Siro.
- Snelweg A4 (Milano-Venezia): Ga vóór de slagboom van Milano Nord verder in de richting van Milaan en sla af bij de afslag van Milaan in de richting van Milano Certosa. Volg de borden naar San Siro.
- Snelweg A7 (Milano-Genova): Vóór de barrière van Milano Sud gaat u de Ovest-rondweg op richting Malpensa en slaat u af bij de afslag van Milaan richting Via Novara. Volg de borden naar San Siro.
- Snelweg A8 (Milano-Laghi): Voor de slagboom Milano Nord gaat u de Ovest-rondweg op richting Linate en neemt u de afslag vanuit Milaan richting Via Novara. Volg de borden naar San Siro.
