De Tiber (lat. Tiberis; Tevere) is een visitekaartje van Rome sinds de tijd van het Grote Rijk.
Een kronkelende vijver gaat rond de beroemde heuvels van de Italiaanse hoofdstad en schetst liefdevol het silhouet van de wijk Trastevere. De schitterende spiegel van de rivier is overal omringd door monumenten van oude en middeleeuwse architectuur. Tientallen bruggen verbinden de linker- en rechteroever van de Tiber en geven Romeinse landschappen een ongeëvenaarde romantiek.
Aardrijkskunde
De Tiber is afkomstig van de berghellingen van de Apennijnen van de regio Emilia-Romagna. Een stromende bergrivier op weg naar Rome doorkruist Umbrië en Lazio. De rivieren Nera en Aniene stromen in het water. Aan de vooravond van Rome wordt de rivier omlijst door betonnen vestingwerken, het kanaal verandert in het Fossa Traiani-kanaal in de hele hoofdstad. Het eindpunt van de wateren van Tiber is de Tyrreense Zee.
De totale lengte van de Tiber is 406 km, waarmee hij qua lengte op de derde plaats staat in Italië. Het stroomgebied is 17 duizend 375 km2. Voor Rome heeft het reservoir de waarde van de belangrijkste bron van watervoorziening. Italianen noemen de Tiber vaak de Latijnse naam "flavus", wat "wit" betekent. Deze bijnaam verscheen vanwege de geelachtig-witachtige kleur van rivierwater.
Naam
Er zijn verschillende suggesties met betrekking tot de oorsprong van de naam Tiber. Volgens een van hen heeft "Tiber" pre-Latijnse wortels, afkomstig van de naam van zijn eigen "Tibur" - de oude naam van de stad Tivoli, gelegen op 30 km van Rome. Ook zijn verwijzingen naar de naam van de rivier te vinden in de letters van de Etrusken, in het origineel - "Tiferios", die bij het overschakelen op Italiaans zou kunnen veranderen in "Tiber".
Er waren enkele legendes in de biografie van de beroemde rivier. Koning Tiberinus (Latijnse Tiberinus), die in de jaren 900 voor Christus leefde, werd verdronken in de Albula-rivier (Latijnse Albula), die later bekend werd als Tiberis (Latijnse Tiberis). De overleden koning werd door de god Jupiter veranderd in de bewaarder van ruw water, Volturnus (lat. Volturnus). Er wordt aangenomen dat het dankzij deze oude mythe was dat rivieren, zeeën en oceanen in het beeld werden afgeschilderd als krachtige mannen.
Het verhaal
De Tiber was precies de rivier waarin volgens de legende de baby's van Romulus (lat. Romulus) en Rem (lat. Remus), de grondleggers van Rome, probeerden te verdrinken.
Historici geloven dat Rome rond 753 voor Christus werd gesticht. aan de oevers van de Tiber, 25 km van de kust van Ostia (lat. Ostia Antica). In de oudheid passeerde de grens tussen de Etrusken in het westen, de Sabijnen in het oosten en de Latijnen in het zuiden langs de rivierbedding.
De rivier speelde een grote rol voor de Romeinen, die hun economie opbouwden door de handel van koopvaardijschepen. Handelaars leverden voorzieningen, bouwmaterialen en andere goederen aan de hoofdstad. Tijdens de Punische oorlogen in de 3e eeuw voor Christus de haven van Osti was de sleutel voor zeeslagen. Zo verwierf Rome ook een strategische dominante positie in vijandelijkheden.
Later werd langs de kust in het gebied van het veld van Mars (lat. Campus Martius) een uitgebreide pier gebouwd. En tijdens de inrichting van het centrale watervoorzieningssysteem van de hoofdstad van Big Kloaki (Latijns-Cloaca Maxima), werd de Tiber zijn belangrijke component. Dankzij de ondergrondse tunnels en leidingen werd schoon water geleverd aan het stadscentrum.
Na verloop van tijd werd de rivier ondiep, de haven- en zeehandel van de hoofdstad migreerde naar Fiumicino, grenzend aan Rome. de In de 17-18 eeuwen deed het pontificaat veel inspanningen om het kanaal van het stuwmeer op het grondgebied van Rome vrij te maken. Het uitgevoerde werk heeft de ecologie van de rivier verbeterd, maar er is weinig veranderd in het transportplan, aangezien het riviertransport zijn vroegere betekenis heeft verloren.
Interessante feiten
- De Tiber is afkomstig van 2 bergbronnen op een hoogte van 1268 m boven zeeniveau. In 1930 installeerde Benito Mussolini een oude marmeren kolom aan de bron van de rivier. Latijnse woorden werden gegraveerd op de obelisk, wat betekent: "Hier werd een rivier / heilige geboren voor het lot van Rome."
- Een van de kenmerken van de rivier zijn regelmatige overstromingen. Het gebied van het veld van Mars ging dus vaak 2 meter onder water. Sinds 1876 zijn de Romeinen in relatieve veiligheid, omdat de stadsbesturen hoge stenen hekken aan beide oevers van de Tiber hebben gebouwd.
- Een ander interessant feit houdt verband met de naam van de rivier: de stabiele uitdrukking "de Tiber oversteken" betekent bekering tot het katholieke geloof. Naar analogie betekent "de Theems oversteken" een duik nemen in het Engels. In tijden van confrontatie tussen religies waren dergelijke idiomen van groot belang.
- In het oude Rome werd de openbare executie van criminelen uitgevoerd door verdrinking in de Tiber. Onder de keizer van Tiberius (Latijns-Tiberius) werden veroordeelden naar het Gemonie Terras (Schaal Gemonie) gebracht en vervolgens in diep water geduwd. Een dergelijk niet benijdenswaardig lot werd niet alleen toegekend aan gewone overvallers, maar ook aan de eerste christelijke pontiffs.
- De Romeinen houden ervan zichzelf op te vrolijken door in koud water te baden. 1 januari, de dappere, zo niet wanhopige inwoners van de hoofdstad, springen naar de Tiber! Vanaf de Cavour-brug (Ponte Cavour), schreeuwend naar de menigte!
- De promenade is een ideale plek voor ochtend- en avond jogging- en fietstochten.
Bruggen
In Rome zijn de linker- en rechteroever van de Tiber verbonden door 26 bruggen. Samen met nieuwe, hebben verschillende oude gebouwen met succes overleefd tot onze dagen.
- Mulviev-brug (Ponte Molle) werd in de 1e eeuw voor Christus gecreëerd om de Flamia-weg (Via Flaminia) uit te breiden en Rome te verbinden met de Ariminum (moderne Rimini). In de 4e eeuw na Christus vond er een grote veldslag plaats tussen de keizers Maxentius (lat. Maxentius) en Constantijn I de Grote (lat. Constantinus) bij de Mulviev-brug. Het was niet zozeer een strijd om macht, maar om de dominante religie. De verslagen Maxentius verdronk in de Tiber en Constantijn kwam een stap dichter bij de status van de enige keizer van Rome. Zo begon het tijdperk van het christendom. Tegenwoordig bevindt zich het Olympisch Stadion (Stadio Olimpico), nabij de Mulviev-brug, waar thuisvoetbalwedstrijden van Roma- en Lazio-clubs worden gehouden.
- Sisto-brug (Ponte Sisto) - Een voetgangersoversteekplaats tussen de rechteroever van de Tiber en de wijk Trastevere. De middeleeuwse stenen brug, gewijd aan de naam van paus Sixtus IV, ziet er zeer schilderachtig uit tegen de achtergrond van de oude promenade. Op de linkeroever, net achter de brug, bevindt zich Piazza Trulissa - Een populaire ontmoetingsplaats voor inwoners van de hoofdstad en gasten van Trastevere. Van juli tot augustus is de Tiber-promenade bij Sixtus Bridge gevuld met tenten met lichte snacks, cocktails en live muziek. Iedereen wordt uitgenodigd om de prijs van de dienbladenhandel te vragen en zich in de gezellige avondsfeer te storten.
- Ten zuiden van het Vaticaan (Vaticano) aan de rivier ligt een klein eiland - Tiberina (Isola Tiberina). Luchtfoto, het lijkt op een vissersboot. Rond 1000 stichtte het eiland de Basiliek van St. Bartholomeus (Basilica di San Bartolomeo all'Isola), waarin het graf van San Bartolomeo is gehuisvest. Als u de Tiber door het eiland steekt, vindt u op de rechteroever een van de verbazingwekkende Romeinse bezienswaardigheden - de Mouth of Truth (Bocca della Verita).
- Brug van de Heilige Engel (Ponte Sant'Angelo) dateert uit de 2e eeuw na Christus Het is exclusief ontworpen om te wandelen. In de oudheid droeg de brug de naam van keizer Hadrianus, omdat deze op zijn bevel werd gebouwd. De kruising leidt naar het mausoleum van Hadrianus, dat in de Middeleeuwen de tweede naam kreeg - Kasteel van de heilige engel. De enorme stenen cilinder van het kasteel bevat de overblijfselen van christelijke pontiffs en vele oude artefacten. In de 15-16 eeuwen was de brug, bekleed met marmer, versierd met beelden van Sint Petrus en Paulus. En in de 17e eeuw vulde Giovanni Lorenzo Bernini (Giovanni Lorenzo Bernini) het decor aan met 10 standbeelden van engelen.
