We moeten taal niet als een woordenboek, een lijst met grammaticale regels, structuren beschouwen, hoewel dit natuurlijk plaatsvindt en het moeilijk is om zonder te doen. Dit alles kan echter tot een absoluut minimum worden teruggebracht. Nou, het lijkt erop - woorden. Er zijn duizenden en duizenden woorden in elke taal, maar er zijn statistieken die zeggen dat 90 procent van de gesproken taal in elke taal bestaat uit 300-400 woorden. Mee eens, het is niet zozeer, maar deze woorden werken volgens speciale regels. In de meeste gevallen volstaat een basistaal om ons op ons gemak te voelen. Een gevoel van comfort en harmonie in de omgeving van deze taal.
De structuur van de taal is onlosmakelijk verbonden met de manier waarop Italianen, mensen die Italiaans spreken, zich gedragen. Hier, gebaren en timbre, en intonatie en gezichtsuitdrukkingen. Dit alles is absoluut organisch verbonden met de woorden die worden uitgesproken, met de grammaticale structuren die dit proces beheersen.
In elke taal is de kern van alles de structuur van het werkwoord. Werkwoorden zijn woorden van actie. Het zijn er enkele tientallen. Volgens dezelfde statistieken is 90% van de gebruikte werkwoorden ongeacht de taal niet afhankelijk van het opleidingsniveau, de leeftijd van de spreker. Dit zijn 50-60 werkwoorden. Laten we dus beginnen met de basisstructuur van het Italiaanse werkwoord.
Werkwoorden. Basis structuur.
PARLZIJN - SPREKEN - wat te doen? oneindige, onbepaalde vorm.
Een werkwoord komt tot leven in combinatie met een voornaamwoord.
IO PARLO - IK SPREEK
TU PARLik - U SPREEKT
LUI PARLEen - HIJ ZEGT
LEI PARLEen- ZE SPREEKT
LEI PARLEen- U SPREEKT (POLITE FORM)
NOI PARLIAMO- WIJ PRATEN
VOI PARLATE - U SPREEKT (MEERDERE, NAAR DE GROEP)
LORO PARLANO - ZE SPREKEN
Het is erg handig voor Russisch sprekende mensen dat de fonetiek van de Italiaanse taal uit alle Europese talen zo dicht mogelijk bij Russische fonetiek ligt. Het heeft gewoon meer duidelijkheid nodig. We smeren niet, verminderen geluiden niet, maar spreken de manier waarop ze zijn geschreven uit.
Interessant is dat de beleefde vorm in het Italiaans, dat wil zeggen wanneer we ons tot U richten, samenvalt met het woord ZIJ. Het enige in de brief is een hoofdletter.
MANGIARE - eet, eet
IO MANGIO- IK EET
TU MANGI - JULLIE ETEN
LUI MANGIA - HIJ EET
LEI MANGIA - ZE EET
LEI MANGIA - JULLIE ETEN
NOI MANGIAMO - WE ETEN
VOI MANGIATE - JULLIE ETEN
LORO MANGIANO - ZE ETEN
GUARDZIJN - BEKIJKEN
IO GUARDO - IK KIJK
TU GUARDI - JE KIJKT
LUI GUARDA - HIJ KIJKT
LEI GUARDA - ZIJ KIJKT
LEI GUARDA - JE KIJKT
NOI GUARDIAMO - WE KIJKEN
VOI GUARDATE - U KIJKT
LORO GUARDANO - ZE KIJKEN
GiocZIJN - SPELEN
IO GIOCO - IK SPEEL
TU GIOCHI - JE SPEELT
LUI GIOCA - HET SPEELT
LEI GIOCA - ZIJ SPEELT
LEI GIOCA - JE SPEELT
NOI GIOCHIAMO - WE SPELEN
VOI GIOCATE - U SPEELT
LORO GIOCANO - ZE SPELEN
LAVORZIJN - WERK
IO LAVORO - IK WERK
TU LAVORI - U WERKT
LUI LAVORA - HET WERKT
LEI LAVORA - HET WERKT
LEI LAVORA - JE WERKT
NOI LAVORIAMO - WIJ WERKEN
VOI LAVORATE - U WERKT
LORO LAVORANO - ZE WERKEN
AMARE-liefde
IO AMO - IK HOUD VAN
TU AMI - JE HOUDT VAN
LUI AMA - HIJ HOUDT VAN
LEI AMA - ZIJ HOUDT VAN
LEI AMA - JE HOUDT VAN
NOI AMIAMO - WE HOUDEN VAN
VOI AMATE - JE HOUDT VAN
LORO AMANO - ZE LIEFDE
ASCOLTZIJN - LUISTEREN
IO ASCOLTO - IK LUISTER
TU ASCOLTI - JE LUISTERT
LUI ASCOLTA - HOOR HOORT
LEI ASCOLTA - ZE HOORT
LEI ASCOLTA - JE LUISTERT
NOI ASCOLTIAMO - WE LUISTEREN
VOI ASCOLTATE - U LUISTERT
LORO ASCOLTANO - ZE LUISTEREN
Herinner je dat nog eens ZIJN - dit is het einde van een onbepaalde vorm, wanneer we vragen wat te doen? En de persoonlijke uitgangen die horen bij het voornaamwoord I ARE YOU IT IT enzovoort, nemen deze vormen aan.
Het moet op zo'n moment worden opgemerkt - in het Italiaans is het toepassingsgebied van beleefde behandeling veel smaller dan in het Russisch. Dat wil zeggen, in het Italiaans, vanaf de tweede zin, kan een persoon al overschakelen naar JOU.
IMPARZIJN - LEREN, LEREN
IO IMPARO - IK ONDERWIJS
TU IMPARI - JE LEERT
LUI IMPARA - HIJ ONDERWIJST
LEI IMPARA - ZE LERT
LEI IMPARA - JE LEERT
NOI IMPARIAMO - WIJ ONDERWIJZEN
VOI IMPARATE - JE LEERT
LORO IMPARANO - ZE LEREN
ABITARE - WEL, LIVE, LIVE ERGENS. (De functie hier is dat de nadruk ligt op ABIT)
IO ABITO- IK LEEF
TU ABITI - JE LEEFT
LUI ABITA- HIJ LEEFT
LEI ABITA - ZIJ LEEFT
LEI ABITA - JE LEEFT
NOI ABITIAMO - WE LEVEN
VOI ABITATE - JE LEEFT
LORO ABITANO - ZE LEVEN
Negatieve vorm
Hoe wordt de negatieve vorm gevormd? Gewoon door het deeltje NON toe te voegen, dat, evenals in het Russisch, tussen het voornaamwoord en het werkwoord wordt geplaatst.
TU NON IMPARik- JE LEERT NIET
LEI NON ABITA - ZE LEEFT NIET
NOI NON ASCOLTIAMO - WE LUISTEREN NIET
LORO NON AMANO - ZE HOUDEN NIET VAN
IO NON GUADO - IK KIJK NIET
IO NON PARLO ITALIANO - IK SPREEK NIET ITALIAANS
Vragende vorm
Niets verandert echt. De vraag wordt eenvoudig bepaald door intonatie. Woorden veranderen niet van plaats - alleen intonatie wordt vragend.
Verleden tijd
Er zijn nogal wat verleden tijden in het Italiaans, maar zoals altijd is er een die vaker wordt gebruikt dan andere. Elke taal heeft verschillende zeer belangrijke, zeer kwaadaardige werkwoorden die zich niet aan regels houden, maar gelukkig zijn er niet veel. Natuurlijk zijn dit de meest voorkomende, ze vallen samen in bijna alle talen. Het is BEN, HEB, DOE enzovoort.
AVERE - HEBBEN
IO HO - I HAVE (H wordt niet gelezen als "IO O")
TU HAI - JE HEBT
LUI HA- HIJ HEEFT
LEI HA - ZE HEEFT
LEI HA - JE HEBT
NOI ABBIAMO- WIJ HEBBEN
VOI AVETE- JE HEBT
LORO HANNO - ZE HEBBEN
Naast het feit dat dit op zichzelf een belangrijk werkwoord is, betekent het bezit, bezit. We hebben het ook nodig om de meest voorkomende verleden tijd te vormen. Hoe gaat dit? Neem bijvoorbeeld werkwoord PARLARE, waaruit we het einde verwijderen ZIJN en zet het einde ATO - PARLATO. Dat is:
IO HO PARLATO - Ik heb gesproken
TU HAI PARLATO - U SPREEKT
LUI HA PARLATO- HIJ SPREEKTE
LEI HA PARLATO - ZE SPREEKTE
LEI HA PARLATO- U SPREEKT
NOI ABBIAMO PARLATO - WIJ SPREKEN
VOI AVETE PARLATO - U SPREEKT
LORO HANNO PARLATO - ZE SPREKEN
IO HO GUARDATO - Ik heb gekeken
VOI AVETE ASCOLTATO - JIJ LUISTERT
LEI HA MANGIATO - ZE ATE
TU HAI AMATO - Je was dol op
IO HO IMPARATO - Ik heb het geleerd
LORO HANNO LAVORATO - ZE WERKEN
Om de vorm in de verleden tijd negatief te laten worden tussen het voornaamwoord en het werkwoord dat we plaatsen NON
IO NON HO GUARDATO - IK KIJK NIET
TU NIET HAI AMATO - JE HOUDT NIET VAN
LORO NIET HANNO LAVORATO - ZE WERKEN NIET
Herhaling! Hoe is de verleden tijd vorm gevormd in het Italiaans? Om dit te doen vervoegen we het werkwoord AVERE - HEBBEN en voegen hieraan de vorm van het hoofdwerkwoord toe, dat de volgende vorm aanneemt: PARLARE - het einde weggooien ZIJN ATO toevoegen, de vorm krijgen - PARLATO
IO HO PARLATO - Ik heb gepraat
Vragende woorden
Het begin van elk gesprek is een vraag-antwoord, dialoog. Om dit te doen, hebben we nog een heel belangrijke groep woorden nodig - dit zijn vragende woorden.
CHI - WIE?
CHE COSA - WAT? WAT?
DOVE - WAAR?
QUANDO - WANNEER?
PERCHE - WAAROM? WAAROM?
COME - hoe
QUANTO - HOEVEEL?
CHI PARLA? - WIE ZEGT?
CHE COSA TU MANGI? - WAT BEN JE ETEN?
CHE COSA TU HAI MANGIATO? - WAT GET U?
DOVE TU ABITI? - WAAR LEEF JE?
DOVE TU LAVORI? - WAAR WERKT U?
DUIK LEI LAVORA? - WAAR WERKT HET?
QUANDO TU LAVORI? - WANNEER WERKT U?
CHI NIET-LAVORA NIET-MANGIA? - WIE WERKT NIET, DAT EET NIET
PERCHE TU NIET ASCOLTI? - WAAROM LUISTER JE NIET?
KOM LUI LAVORA? - HOE WERKT HET?
PERCHE LUI NON LAVORA? - WAAROM WERKT HET NIET?
QUANTO PIZZA TU HAI MANGIATO? - Hoeveel pizza's heb je gegeten?
Toen we werkwoorden leerden vervoegen, krijgen we in combinatie met vragende woorden behoorlijk wat combinaties. Dit is het eerste waarmee we beginnen, de basisstructuur van het werkwoord, als het belangrijkste deel van de taal.
