Het restaurant La Viletta, een trattoria-pizzeria, hebben we begin april ontdekt tijdens een wandeling door de Romeinse wijk Trastevere met onze gasten uit Zuid-Afrika, Chibon en Mile. Ik was aangenaam verrast door de gastvrijheid van de eigenaar, die niet alleen het fotograferen tegen de achtergrond van zijn etablissement niet verbood, maar ook zijn best deed om het uiterlijk meer harmonie te geven door de deuren te openen. Het restaurant bevindt zich in een van de sfeervolle straten van mijn geliefde Trastevere op 2 Vicolo del Buco, Roma.
Na een paar dagen besloten de hoofdredacteur van Italië voor mij, Yana Yakutsevich, en mijn vrouw deeltijds om hier te komen lunchen. Het interieur van het restaurant is aangenaam, er hangen veel schilderijen aan de muren, het is overdag licht dankzij het glazen dak, er is een sfeer van comfort. Er zijn ook tafels op straat, 's avonds is er vooral mooi.
Eten prijzen in La Viletta zijn gemiddeld voor Romeinse normen. Spaghetti van 6 tot 10 euro, Pizza van 4 tot 8 euro, vlees- en visgerechten in de regio van 10-15 euro. Voor mij persoonlijk begint proeverij bij mijn eerste bezoek aan een restaurant dat de titel 'Italiaans' claimt, met de eenvoudigste, meest eenvoudige gerechten uit de Italiaanse keuken. Meestal is het spaghetti carbonara of bolognese, soms klimmend. Als de chef-koks omgaan met deze eenvoudige recepten, kunt u goede kwaliteit verwachten van andere menu-items. Dit keer ging het kampioenschap van carbonara-proeverij (Spaghetti alla carbonara) voor 8 euro naar Yana, maar ik besloot de risotto met garnalen en knoflooksaus (Risotto alla crema di scampi) te proberen voor 9 euro, wat niet zo gebruikelijk is in Romeinse restaurants.
Na 10 minuten wachten op de ober, die, volgens mijn persoonlijke criteria, met een half leeg restaurant een nul is, hebben we een bestelling geplaatst.
Na ongeveer 20-25 minuten werd ons lange wachten gecompenseerd door de grootte van de gerechten die ons werden aangeboden. Alles is heerlijk, maar het is het vermelden waard slechts één onbegrijpelijke garnaal in mijn "garnalenrisotto"en ".
Het interieur van het restaurant is in harmonie met mijn shirt, dat snel werd gewaardeerd door Instagram @joldersman-abonnees Arthur Yakutsevich.
Ik geef toe dat we allemaal niet konden eten. Een goed gevoede klant is een goede klant. Zoals uit het menu volgt, zijn fooien (servicekosten) van 12% inbegrepen in de factuur. Het totale bedrag voor onze lunch was 28 euro, wat ons, door eenvoudige vermenigvuldiging, 28 × 1,12 = 31,36 euro geeft.
Enigszins verrast door het besluit van de ober om dit bedrag af te ronden tot 33 euro, maar die dag was ik in een goed humeur.
Het antwoord zou positiever zijn als deze schurk uiteindelijk verandering 17 zou brengen, niet 12 euro van 50 van mij ontvangen. Ik was in de war door het bedrag, omdat we geen 38 euro aten en ik vroeg de eigenaar van het restaurant om de rekening te brengen, die de ober snel met zich meenam.
Mijn berekeningen waren correct, hij besloot nog eens vijf euro toe te voegen. Natuurlijk verontschuldigde hij zich, maar het feit dat dergelijke fouten in de meeste gevallen niet in het voordeel van de klant worden gemaakt, staat me niet toe een verontschuldiging te aanvaarden. Net als Don Corleone uit de film "The Fresh Father" geloof ik niet in toeval. Kom ik hier binnenkort weer terug? Nauwelijks.
