Luciano Pavarotti (Luciano Pavarotti) - een wereldberoemde beroemdheid, operazanger van Italië met een uitzonderlijk gehoor en een breed scala aan stemmen. Een deelnemer aan het Three Tenors-project, dat meer dan 40 jaar op het podium werd uitgevoerd, gaf masterclasses aan verschillende conservatoria over de hele wereld.
Biografie
Luciano Pavarotti werd geboren op 12 oktober 1935 in de Italiaanse regio Emilia-Romagna, in Modena.
De familie
Het hoofd van de familie Fernando (Fernando) werkte bij de bakker en was dol op muziek, moeder Adele Venturi (Adele Venturi) werkte in een sigarettenfabriek. Het gezin leefde arm, woonde in een klein appartement met twee kamers, maar Luciano en zijn jongere zus Gabriella (Gabriella, 1940 - 2013) herinnerden zich hun jeugd nog warm. De jongen was het enige mannelijke kind in het huis van 15 appartementen waar ze woonden, en was gewend aan speciale aandacht.
Fernando Pavarotti had een goede teneur, maar een slecht karakter en werd daarom geen populaire zanger, hoewel hij lid was van het Coral Rossi Modena-koor. In zijn verzameling zaten veel platen met opnames van Beniamino Gigli, Enrico Caruso, Toto Skipa (Attilio Schipa), die hij elke dag met zijn zoon luisterde.
Jeugd en jeugd
De jongen hield, net als alle Italianen, van muziek, de hele tijd dat hij zong en droomde ervan beroemd te worden. Met behulp van een keukentafel in plaats van een podium klom hij erop en zong luid de aria "La donna è mobile" ("Het hart van de schoonheid") van de hertog van Mantua uit de opera "Rigoletto" van Giuseppe Verdi. De eerste luisteraars van Luciano, de buren van het appartementengebouw, wilden niet naar deze kreten luisteren en eisten stilte.
Maar tot nu toe was de kleine jongen meer geïnteresseerd om geen muziek te maken, maar om hagedissen met kikkers te vangen en te voetballen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwamen er moeilijke dagen en besloot het gezin van woonplaats te veranderen. In 1943 vestigden ze zich in een nabijgelegen dorp, huurden een kleine kamer voor iedereen en begonnen met werken op een boerderij.
Luciano studeerde op school en begon op verzoek van zijn ouders met zijn vader mee te zingen in de kerk. Maar de liefde voor voetbal eiste zijn tol en de jongeman wordt de kapitein van het jeugdteam van de stad. Zijn opgewektheid en vertrouwen in de overwinning werden overgedragen aan het hele team, wat leidde tot overwinningen.
Zoek zelf maar
Na zijn afstuderen van school wil Scuola Magistrale Luciano de sportacademie betreden en overweegt serieus om een keeper te worden. De ouders deelden echter niet de bedoelingen van hun zoon en overtuigden hem ervan dat leraar zijn op een basisschool beter en serieuzer is. Twee jaar lang onderwees een jonge leraar kinderen op school. Pavarotti vond dit werk niet leuk, de kinderen gehoorzaamden soms niet en moesten naar hen schreeuwen en zijn stem breken. En hij wilde zingen.
Op 19, in 1954, begint Luciano met zijn vader in het Coral Rossi-koor te zingen. Het hoofd van het gezin zei dat zijn zoon - niet Caruso en hij heeft een serieuzer beroep nodig. Op verzoek van zijn zoon, zijn vader, met moeite, maar stemt er toch mee in hem financieel te helpen totdat deze de leeftijd van 30 jaar bereikt. Toen moest Luciano op alle mogelijke manieren de kost verdienen.
De toekomstige ster begint de lessen van de tenor Arrigo Pola bij te wonen, die, na in Luciano een stem van buitengewone schoonheid en een geweldig oor te hebben opgemerkt, instemt met gratis lessen met de jonge man, vanwege de moeilijke financiële situatie van het gezin.
In 1955 won een koor uit een klein stadje een prijs op de Eisteddfod-wedstrijd in Wales. Luciano is geïnspireerd door het behaalde succes en neemt de uiteindelijke beslissing om zanger te worden. Tegelijkertijd ontmoette hij zijn toekomstige vrouw - aspirant-operazanger Adua Veroni (Adua Veroni) en binnenkort zullen ze hun verloving aankondigen.
In 1956 verliet A. Paula Italië en vertrok naar een permanent verblijf in Japan. Mentor Pavarotti wordt Ettore Campogalliani (Ettore Campogalliani).
Tijdens het studeren van muziek ging Luciano door met lesgeven op school en ging hij over naar de verzekering. 6 jaar studie werden niet gekenmerkt door opvallende gebeurtenissen uit een muzikale carrière. Pavarotti gaf verschillende concerten met gratis toegang in kleine steden en dat is alles.
Een van deze concerten in Ferrara was een mislukking: een vouw verscheen op de stembanden van de tenor en hij besloot dat hij niet langer muziek zou maken. Maar zijn toekomstige vrouw haalde Luciano over dit niet te doen. Na een tijdje ging de kreuk over en klonk de stem van de zanger nog sterker en beter.
Carrière
In 1960 werd de aspirant-zanger deelnemer aan de competitie van het Main City Theatre - Teatro Reggio Emilia. Hij wil de hoofdrol krijgen in de nieuwe opera, maar door een zere keel kon hij niet alle noten uittrekken.
In 1961 poogt Luciano opnieuw, verslaat en ontvangt het deel van Rudolph in Giacomo Puccini in La Bohème.
Samen met hem neemt Dmitry Nabokov, de zoon van Vladimir Nabokov, deel aan de competitie. De vader met alle verantwoordelijkheid veroverde de prestaties van zijn zoon voor het nageslacht, en Pavarotti verscheen ook op tape.
Pavarotti besteedt de volledige vergoeding vanaf de eerste première voor een bruiloft met Adua.
Solist van operahuizen
- In 1962 trad Pavarotti op in het Belgrado Nationaal Theater in Joegoslavië, waar hij het deel van Alfredo speelde uit La Traviata van Giuseppe Verdi.
- In 1963 werd de zanger debutant in het Covent Garden Theatre. Tenor Giuseppe Di Stefano (Giuseppe Di Stefano) kon het deel van Rudolph dat al bekend was bij Pavatoria in verband met zijn malaise niet zingen. Luciano vervangt met succes en met plezier de patiënt.
- In 1963 trad hij voor het eerst op met dezelfde aria in Wiener Staatsoper.
- In 1963 werd het eerste solo-concert van Luciano Pavarotti georganiseerd in Ierland.
- In 1965 werd Pavarotti uitgenodigd om het podium van de Florida Grand Opera in Miami te betreden.waar hij opnieuw de tenor vervangt en de aria van Edgar zingt in de opera Lucia di Lammermoor van componist Gaetano Donizetti. Zijn toneelpartner was de sopraan Joan Sutherland. De stem van Luciano Pavarotti was zo geliefd bij de Australische zanger dat ze hem uitnodigde om een gezamenlijke tour te organiseren. Gedurende 2 maanden traden ze op tijdens 40 concerten, waardoor de groeiende tenor een enorme vocale ervaring en de ervaring van het uitvoeren kon opdoen.
- In 1966 bereikte Pavarotti zijn gekoesterde droom, hij werd geadopteerd door de solist van het wereldcentrum voor operacultuur in Italië- Theater La Scala (Teatro alla Scala of La Scala), uitvoering van het deel van Tybalt in de opera Capuleti en Montecchi (I Capuleti ed i Montecchi) van Vincenzo Bellini. Daarvoor werd hij niet twee keer toegelaten tot het theater, maar dirigent Herbert von Karajan zorgde ervoor dat Pavarotti als vervanger werd genomen. Later zal Karayan hem de beste tenor ter wereld noemen.
- In 1967 kwam Tonio's deel (Quel destin aria), uitgevoerd door Pavarotti in de opera Daughter of the Regiment (La figlia del reggimento) van componist Gaetano Donizetti, naar de hele stadselite in Covent Garden. Vanaf die dag ontving Luciano de titel "King of the Upper Do": hij voerde gemakkelijk, gemakkelijk en natuurlijk alle 9 bovenste "Do's" op een rij uit. De hal bevroor, geen enkele zanger had dit eerder kunnen doen.
- In 1968 trad Luciano Pavarotti voor het eerst op in de New York Metropolitan Opera.. Hij herhaalde het succes van de Quel destin aria en hij werd zo fel toegejuicht dat het theater 160 keer het gordijn moest openen. Dit moment werd niet zonder herkenning gelaten en werd opgenomen in het Guinness Book of Records.
Dus, beginnend met de lyrische aria's (Elvino in "Somnambula" ("La sonnambula") en Arturo in de "Puritans" ("I puritani") van componist Bellini, de hertog van Mantua in "Rigoletto" van Verdi (Rigoletto), komt geleidelijk Pavarotti tot dramatische aria's (Riccardo in "Un ballo in maschera"), Manrico in "Troubadour" ("Il trovatore") en Ramades in "Aida" ("Aida") Verdi, Cavaradossi in "Tosca" ( "Tosca") Puccini). Maar er komt een tijd dat de tenor weinig muren van theaters wordt.
Wereldberoemd
In 1970-80 Pavarotti wordt een media-persoonlijkheid. Hij wordt constant op televisie getoond, hij geeft solo-concerten in concertzalen en parken, neemt deel aan gemengde ruimtes. Luciano wordt een regelmatige deelnemer aan het festival Arena di Verona en treedt op in de gelijknamige arena.
In 1974 bezocht de tenor voor het eerst Mosca met het La Scala-theater.
In 1980 werd het concert van Rigoletto in Central New York Park uitgezonden naar een publiek van 200 duizend luisteraars. Daarna is de Italiaan de oprichter van de internationale competitie voor onbekende vocale talenten ("The Pavarotti International Voice Competition"). Finalisten krijgen de kans om met de maestro te zingen in Modena, Beijing en Philadelphia.
In 1984 treedt Luciano Pavarotti op in Covent Garden voor het koninklijke paar Diana en Charles, waarna hun vriendschap begint. De Italiaan weigert echter te zingen op de begrafenis van Diana, omdat hij de tragedie ter harte neemt.
In 1988 breekt de tenor zijn record door op te treden bij Deutsche Oper Berlin.. "Love drink" ("L'elisir d'amore") G. Donizetti met zijn deelname was zo briljant dat het gordijn 165 keer werd geopend!
Drie tenoren
De aria "Nessun Dorma" van "Turandot" van G. Puccini brengt hem opnieuw bekendheid in 1990, maar niet theatraal, maar in de kringen van de popcultuur. Het nummer werd gespeeld bij de opening van de FIFA Cup, waarna het een hit werd.
Bij de laatste wedstrijd van het toernooi werd het eerste concert van de "Three Tenors" gegeven: Placido Domingo, José Carreras, Luciano Pavarotti. De achtergrond voor hun prestaties waren de oude Romeinse termen van Caracalla (Terme di Caracalla).
Het record van de uitvoering brak alle wereldrecords in muziekverkoop, wat ook wordt opgemerkt in het Book of Records. Het trio speelde verschillende keren op voetbalkampioenschappen: in de VS in 1994, in Frankrijk in 1998, in Japan in 2002. Het Three Tenors-project duurde 15 jaar en was een doorslaand succes over de hele wereld. Operazangers konden serieuze muziek overbrengen op de massa en het theater verlaten.
In 1992 zong Luciano Pavarotti voor de laatste keer in La Scala in Don Carlo door componist Franco Zeffirelli. Dit is het enige geval waarin noch het publiek, noch de critici de uitvoering leuk vonden.
Pavarotti en vrienden
Optredens met beroemde pop- en rockmuzikanten tijdens de liefdadigheidsconcerten 'Pavarotti and Friends' begonnen in 1992 en werden gehouden tot 2005.
De tenor zong: Zucchero, Brian May, Sting, Roger Taylor, Céline Dion, Bryan Adams, U2, Meraya Carey (Mariah Carey) en andere beroemdheden.
Gelden van de concerten gingen naar vluchtelingen over de hele wereld. Albumconcertopnames waren een verrassing voor muziekliefhebbers en liepen uiteen in grote oplagen.
Afscheid van de scène en het leven
In 2004 nam de tenor officieel afscheid van het podium. De aria van Cavaradossi uit de opera Tosca van Luciano Pavarotti werd uitgevoerd na het informeren van gasten van de New York Metropolitan Opera over de nieuwste release van de Italiaan. Er was een vol huis in de hal en de geëerde zanger hield een staande ovatie, die 11 minuten duurde.
10 februari 2006 in Turijn, Torino, zong hij voor het laatst bij de opening van de Olympische Spelen.
In hetzelfde jaar werd een kwaadaardige tumor op de alvleesklier ontdekt in Pavarotti. Hij onderging een operatie om het neoplasma te verwijderen. Op 8 augustus 2007 worden tenors in het ziekenhuis opgenomen met koorts en is hij 2 weken in het ziekenhuis geweest.
6 september 2007 om 5 uur 's morgens stierf Luciano Pavarotti thuis. Volgens zijn testament werd hij begraven op de begraafplaats van Montale Rangone in de crypte van de familie, waar de ouders en zoon van Pavarotti van zijn tweede vrouw waren.
De familie
De eerste vrouw van Adua was voor Luciano een beschermengel, een trouwe metgezel, assistent en voogd van de haard. De geboorte van de eerste dochter van Lorenza (Lorenza) in 1962, miste de nieuw gemaakte vader omdat hij niet thuis sliep. Hij en zijn vrienden vierden de hele nacht zijn succesvolle debuut bij Rigoletto. In 1967 beviel Adua van Cristina, in 1967. - Julian (Giuliana). En al het nieuws dat de vader van het gezin per telefoon te weten kwam. Hij werd ook geen voorbeeldvader.
Na de scheiding klaagde Adua dat haar ex-man de hele nacht in de kinderkamer van een zieke merrie kon doorbrengen als ze zich niet goed voelde, maar dit nooit zou doen voor een van haar dochters.
Talloze romans van een liefhebbende echtgenoot veroorzaakten geen woede bij zijn wijze vrouw. Terwijl haar man miljoenen verdiende, investeerde ze ze: in onroerend goed, in aandelen, in ondernemingen. Ze wist alles over zijn inkomen. Tegelijkertijd maakte Luciano zijn verdorven gedrag glad met dure geschenken.
Zodat zijn vrouw zich niet zou bemoeien met zijn romance met de secretaresse Madeline Renee gedurende 7 jaar, presenteerde hij zijn vrouw een armband ter waarde van 250 duizend dollar. Vervolgens vond Madeleine een andere man en ze trouwden, en Pavarotti sprong bijna uit het raam toen hij erachter kwam.
Veel van Luciano's secretaresses hadden niet alleen een werkrelatie met hun baas, maar geen van hen adverteerde als Nicoletta Mantovani. Ze was 27 jaar oud, Pavarotti 61 en hun foto's uit Barbados werden in heel Italië nagebootst. Luciano zei openlijk dat hij blij is met een meisje dat jonger is dan zijn jongste dochter. Nicoletta op zijn beurt vertelde iedereen dat ze een zoon wilde baren.
In maart 1996 kondigde het Pavarotti-paar aan dat ze niet langer samen waren. Adua dreef Luciano het huis uit. De scheiding was luid en vond officieel plaats na 6 jaar. Er waren veel problemen met de verdeling van eigendom, omdat het huwelijk werd gesloten op basis van afzonderlijk eigendom.
Op 65-jarige leeftijd voltooide Pavarotti de bouw van een nieuw huis, waar hij van plan was met zijn jonge vrouw te gaan wonen. Maar een periode van problemen begon: Nicoletta werd gediagnosticeerd met multiple sclerose, Luciano's ouders stierven in 2002 aan kanker. In 2003 baart Mantovani twee heteroseksuele tweelingen - Ricardo (Ricardo) en Aliche (Alice). Eén jongen sterft meteen.
Nicoletta en Luciano zijn getrouwd. Maar de jonge vrouw was geen engel. Ze kon geen warme relatie met haar man opbouwen nadat bij hem de diagnose kanker was gesteld. Luciano wilde van haar scheiden vanwege het gebrek aan respect van zijn vrouw, maar de 4-jarige dochter werd een obstakel voor een dergelijke beslissing.
Tegelijkertijd begon Pavarotti de relatie met zijn eerste vrouw te verbeteren. In de laatste dagen van zijn leven herschreef hij radicaal het testament en deelde hij zijn hele erfdeel (thuis, een verzameling schilderijen, een parfumbedrijf, 11 werkende ondernemingen) tussen vier dochters en een zus.
Interessante feiten
- Vrienden en collega's noemden grapjes Luciano "Big P". Volgens de tenor komt hij uit de "stad veelvraat" en kan hij niet op dieet, ongeacht hoeveel hij zijn voedingsdeskundigen betaalt. Zijn 150 kilogram gewicht eenmaal op het podium van de Parijse Grand Opera (GrandOpéra) verpletterde een stoel voor zichzelf tijdens de opera Tosca, hoewel het meubilair van tevoren met metaal was versterkt.
- Luciano miste de geboorte van alle drie dochters uit Adua. Hij kwam er telefonisch achter.
- Luciano's eerste vrouw was de kamergenoot van Sandra. De jongen was toen 15 jaar oud en het meisje - 20.
- Pavarotti's liefde voor voetbal bereikte het punt dat hij het concert kon annuleren als hij bang was een belangrijke wedstrijd te missen.
- Bij een vocale competitie in 1961 wenste de moeder van de tenor hem veel geluk en stopte hij een spijker in de jaszak van zijn zoon, in de hoop dat metal jaloerse mensen het optreden van zijn zoon niet zou verpesten. Gedurende vele jaren droeg Pavarotti deze nagel bij zich voor alle uitvoeringen, in de overtuiging dat het succes brengt.
- Als erkenning van Luciano zelf kende hij de noten niet en gebruikt hij zijn eigen tekens om muziek te onthouden.
- Eenmaal op Bali kroop een slang de kamer van de tenor in, maar Nicoletta redde Luciano van de dood door haar te verdrijven.
- In al zijn solo-uitvoeringen draagt Pavarotti sinds 1973 een zakdoek. Hij verscheen voor het eerst op het podium met een sjaal in zijn handen in Missouri, waar hij erg nerveus en zwetend was.
- De zanger was erg bijgelovig: hij ging niet onder de trap door, zag de paarse kleur niet, geloofde dat het gemorste zout - niet goed.
