Giotto's klokkentoren in Florence

In het hart van het Italiaanse Florence kunnen reizigers de meest buitengewone kathedraal van heel Europa bewonderen - Santa Maria del Fiore. We hebben al gesproken over de geneugten van de kathedraal zelf, nu is het de moeite waard om aandacht te besteden aan een ander prachtig gebouw, dat deel uitmaakt van het Florentijnse Duomo-complex - Giotto's klokkentoren.

Met een hoogte van bijna 90 meter kunnen bezoekers genieten van het prachtige panorama van de stad en de omgeving. Het is gewoon onmogelijk om onverschillig te staan ​​tegenover een dergelijke aanblik.

In de tijd dat de kathedraal werd gebouwd, was de enige effectieve manier om inwoners van de stad op de hoogte te stellen van aankomende kerkfestivals en diensten juist het luiden van klokken. Daarom is de auteur van het oorspronkelijke ontwerp van de kathedraal Arnolfo di Cambio er een campagnetoren in opgenomen. Betrokken bij de ontwikkeling van tekeningen en de bouw van de eerste laag van de klokkentoren Giotto di Bondone. Dankbare afstammelingen vereeuwigden de naam van de grote meester en noemden de toren Giotto's klokkentoren (Italiaans: Campanile di Giotto).

Belangrijkste mijlpalen

Als u zich naar de hoofdingang van de kathedraal van Santa Maria del Fiore wendt, bevindt het Campanile-gebouw zich aan de rechterkant. Kronieken van de bouwwerkzaamheden van de Florentijnse Duomo geven aan dat de funderingswerken van de klokkentoren werden uitgevoerd aan het einde van de 13e eeuw. In feite werkten de bouwers tegelijkertijd aan de fundering van de kathedraal en de campagne. Op dat moment vond het werk plaats onder waakzaam toezicht van de eerste architect van de kathedraal - Arnolfo di Cambio.

Na de dood van di Cambio was de constructie maar liefst 30 jaar stil. Pas in juli 1334 lanceerde Giotto di Bondone opnieuw het complexe mechanisme voor de bouw van een monumentale katholieke kerk.

Kuilen onder de fundering van de klokkentoren, die 20 el diep gingen, waren alles wat de nieuwe architect tot zijn beschikking had.

Volgens de middeleeuwse mode werd de klokkentoren opgevat in de vorm van een tetraëdrische toren met een zijde van 25 ellen en een hoogte van 144 ellen. Giotto veranderde niets in het totale project, gericht op schetsen voor extern en intern ontwerp.

Het geïntensiveerde werk aan de bouw van de klokkentoren trok volledig de aandacht van de architect en de kunstenaar. Giotto probeert het ontwerp van di Cambio te verbeteren, met een extra bovenbouw op de toren. Conservatieve bouwcuratoren besloten echter het nieuwe project niet te gebruiken, omdat het te krachtig was.

Giotto's leeftijd benaderde gestaag de 70, wat op dat moment een behoorlijk behoorlijk figuur was. Na slechts 4 jaar aan de campagne te hebben gewerkt, sterft de meester en laat een behoorlijke bagage aan prestaties en een afgewerkte eerste rij achter.

In de decoratie van de campagne heeft Giotto hetzelfde type veelkleurig marmer toegepast dat werd gebruikt in het decor van de kathedraal van Santa Maria del Fiore. Het belfort van het belfort was versierd met panelen gemaakt volgens de schetsen van de auteur. Rode en witte contrasterende patronen voegen ongelooflijke diepte toe aan de patronen. Vervolgens werd het exterieurdecor van de klokkentoren gemaakt in de werkplaats van het beroemde genie van het Italiaanse quattrocento - beeldhouwer Luke della Robia.

De zaak van de overleden Giotto vervolgde de architect Andrea Pisano, die tijdens zijn leven actief deelnam aan engineering. Na ontvangst van de functie van hoofdconservator van de bouw van de campagne, slaagde Pisano erin de volgende twee lagen van het gebouw op te richten. De bouw en inrichting van de toren gebeurde in strikte overeenstemming met de prestaties van Giotto. De pestepidemie die plaatsvond in het midden van de 14e eeuw heeft veel levens gekost, waaronder Andrea Pisano. De bouw van de kathedraal en de klokkentoren bevriest opnieuw enkele jaren.

De klokkentoren van Giotto ontving de derde maker in 1351, Francesco Talenti werd het. Het is dankzij de getalenteerde architect dat de Florentijnen een strak, lichtgewicht, kantenachtig campanile-gebouw hebben verworven. De eerste drie lagen van het gebouw zien er "gedrongen" uit. De drie bovenste verdiepingen, gevuld met Talenti, bleken daarentegen uitgerekt te zijn. Smalle ramen, versierd met verticaal decor, versterken de indruk van gotisch schieten, aspiratie naar de hemel.

Door de inspanningen van Talenti kreeg de toren een rijke moderne afwerking. Een ander verschil met het oorspronkelijke ontwerp is een plat dak. De voltooiing van de klokkentoren dateert uit 1359. De driekleurige marmeren decoratie van de toren combineerde zijn uiterlijk met de decoratie van de kathedraal. De uiteindelijke hoogte van het gebouw was 85 meter, de spits die werd afgeschaft door Francesco Talenti veronderstelde een extra 37 meter "groei".

Buitenafwerking

De lagere lagen van de klokkentoren, zoals we eerder zeiden, zien er meer gedrongen uit. Ze zijn rijkelijk versierd met gebeeldhouwde platen en bas-reliëfs. Werk op het eerste niveau is de verdienste van meester Giotto. Tegen de achtergrond van grijsgroen marmer gaf de architect de opdracht om verticale schilderijen van roze marmer in een witte rand te plaatsen. In het midden van elke tegel staan ​​medaillons die de zeven sacramenten en scènes uit de Bijbel illustreren. Elk van de vier muren van de toren is versierd met zeven van dergelijke schilderijen-platen.

De volgende lagen van de campagne zijn versierd met bas-reliëfs die zijn geboren in de bekwame handen van Luca della Robia en Andrea Pisano. Getalenteerde kunstenaars hebben in hun werken het complexe pad van menselijke vooruitgang getoond. De bas-reliëfs illustreren het ontstaan ​​van de mens, en vervolgens zijn kennis van ambachten, wetenschap en cultuur. Afgebeeld zijn vrij typische beroepen voor de middeleeuwen: wijnmaker, astronoom, steenhouwer, herder, enz. Wereldse zaken worden verdund met een verzameling deugden.

Een van de lagen heeft geen decoratieve bas-reliëfs. Vier platen aan elke kant zijn eenzaam en blinken uit met lege frames. Het vierde niveau van de toren verloor zijn decoraties - sculpturen die bijbelse profeten in steen belichaamden. De werken van architecten Nino Pisano, Donatello, Andrea Pisano en Nanni di Bartolo werden geïdentificeerd in het Museum van de Duomo, waar ze de veiligheid garanderen.

Boven de ingang van de klokkentoren is de Madonna met kind afgebeeld. Dit werk, zoals de meeste decoratieve elementen van de toren, werd bedacht en belichaamd door Andrea Pisano.

De rijen van de klokkentoren hebben een duidelijke horizontale scheiding door mozaïekinzetstukken gemaakt door de kunstenaarsbroers Cosmati. De drie laatste verdiepingen van de toren hebben langwerpige ramen in lancetframes. Buiten zijn deze ramen versierd met stucwerk, dat lijkt op een gedraaid koord, wat het gebouw extra elegantie geeft. De lichtheid van de lijnen en de delicate buitenafwerking maken van de campagne iets luchtigs, waardoor de zware steen en enorme hoogte teniet wordt gedaan.

Trouwens, in het museum in de kathedraal zie je een tekening gemaakt door Giotto, met een algemeen beeld van de klokkentoren. Het huidige gebouw ziet er een orde van grootte interessanter en eleganter uit dan gedacht. Niettemin draagt ​​de toren de naam van de kunstenaar en de architect, die de laatste jaren van zijn leven op zijn creatie hebben gezet.

Het moderne leven van de klokkentoren van Giotto

Op een zonnige dag kan de moderne gast van Florence langs het Kathedraalplein slenteren en genieten van de perfecte schoonheid van de gebouwen waaruit de Duomo bestaat. De klokkentoren zelf is een uitstekend voorbeeld van gotische architectuur. Versierd met rode, witte en groene marmeren platen, dient de toren als uitkijktoren. Vanaf een hoogte van bijna honderd meter opent een prachtig uitzicht op de roodbruine daken van huizen en een gebroken lijn heuvels aan de horizon.

De bezoekers van de Campanile zijn voorzien van meer dan 400 treden die de binnentrap vormen. Langzaam overwinnen van de zes lagen van de toren voor twee, kunnen toeristen Florence vanuit verschillende hoeken en hoogten bekijken.

Smalle ramen omringen de binnentrap van de klokkentoren van onder naar boven. Op het observatiedek kunt u, naast de verre grenzen van de stad, in detail de Brunneleschi-koepel zien die de kathedraal bekroont. En kijk ook neer op het kraakpand van de doopkapel van St. Johannes de Doper.

“Wat is een bel zonder bel?”, Vraagt ​​u, en u zult volkomen gelijk hebben! Er is een bel aanwezig. Het kan worden gevonden op het bovenste niveau van de toren. Toegegeven, hij vervult zijn hoofdfunctie niet, maar wordt als een museumexpositie in een van de nissen tentoongesteld.

Bezoekers mogen door alle lagen zwerven, inclusief de bovenste, waar u de dakspanten en zelfs dakpannen kunt zien.

Het doel van alle ambities van de gasten van de stad is een kijkgalerij, georganiseerd rond de omtrek van het dak van de klokkentoren van Giotto. Voor het gemak van bezoekers is de galerij uitgerust met stationaire verrekijkers. En om reizigers te beschermen, worden de inspectiepassages genomen door een metalen krat. Zo'n kleinigheidje is echter niet in staat de bewondering te kleineren van een persoon die voor het eerst vanuit een vergelijkbare hoogte naar de oude prachtige Italiaanse stad keek.

Nuttige informatie: hoe er te komen

Campanila is gemakkelijk te vinden in het centrum van Florence op het Kathedraalplein, naast de kathedraal van Santa Maria del Fiore.

U kunt de overzichtsgalerij gebruiken van 8:30 tot 19:30. Op belangrijke religieuze feestdagen, zoals Pasen, Kerstmis en dag van de Moeder van God, is de toegang tot de klokkentoren gesloten.

Een enkel bezoek aan de toren kost 6 euro, tickets kunnen ter plaatse worden gekocht of worden geboekt op de officiële website www.museumflorence.com/en. Gunstiger is de aankoop van een uitgebreid ticket voor 10 euro, inclusief toegang tot andere attracties:

• koepel;
• doopkapel;
• Campanila Giotto;
• Crypte van St. Reparat;
• Historisch museum.