In het laatste nummer plaatste de treffer Mark Anthony harkpoten zowel in de staatskas als in het hele archief van de correspondentie van wijlen Caesar, en alleen het zeer onverwachte testament van de dictator bracht zijn plannen enigszins in verwarring.
19 maart nam Anthony de bebloede vodden mee die recent de toga waren van de 'vader van de natie', en ging hij op wacht naar de begrafenis van Guy Julius. De mensen daar verzameld waren erg somber en somber - de gemene aristocraten doodden hun beschermer en bijna de halfgod. In het begin probeerde Mark gemakkelijker te zijn in bochten en gladde uitdrukkingen. Maar toen werd hij meegesleept en werd hij woedend en schilderde hij angstaanjagende beelden van geweld door een menigte van hebzuchtige, machtshongerige natuurfouten boven perfectie onder het mom van de mens, een geboren heerser van Rome, een universele favoriet en alleen de geweldige kerel Caesar. De spreker leidde een gevlekte toga naar zichzelf.
Het is niet bekend waar Mark op rekende, op een soortgelijke manier sprekend als een al ernstige menigte, verlangend naar onmiddellijke actie, maar hij bereikte een opmerkelijk resultaat.
- Ten eerste hebben vooral actieve burgers alle winkels met honden kapot gemaakt en een chique brandstapel gebouwd voor Caesar uit het wrak van gebouwen en meubels.
- Ten tweede, voor Anthony, verbaasd over zo'n krachtig effect, begon het publiek rond te rennen en te zoeken naar gemene samenzweerders, omdat Mark ze, zonder er twee keer over na te denken, bij naam noemde.
Gelukkig voor hen besloten de meest eminente en verfoeilijke moordenaars bij de begrafenis voorzichtig niet te schitteren, maar in plaats daarvan hun huizen beter te versterken en in het algemeen de kelder in te graven voor het geval dat. Het hielp. Toegegeven, in de korte tijd na de brandbegrafenis moest ik me nog steeds uit de hoofdstad haasten - de Senaat vergaf hen, maar de inwoners van de stad, vakkundig vergiftigd door Anthony, wisten zulke slimme woorden niet.
- We raden aan om te lezen: Opkomst van Spartacus
Na zichzelf te hebben verzekerd van liefhebbers van snijdende dictators, ging Anthony wraakzuchtig werken in naam van zichzelf, geliefde en kostbare. Met behulp van de carte blanche die Cicero hem zo onverstandig had uitgegeven, gaf de consul verschillende wetten op de berg uit en zei dat Caesar zo graag wilde. Voor het grootste deel dienden de nieuwe voorschriften een belangrijk doel - de arme en ervaren soldaten cajole zodat er geen sociale explosie zou zijn.
Het is niet verwonderlijk dat Mark en zijn broer de commissie voor de verdeling van land over de bovengenoemde categorieën zijn binnengekomen.
Overigens verscheen een plotselinge stadsgek in de hoofdstad van de republiek en verklaarde zich een naaste verwant van de vermoorde Guy Julius. Nee, aanvankelijk veroorzaakte hij natuurlijk puur ongemak - hij verzamelde mensen, voormalige legionairs en gewoon allerlei marginalen, schreeuwde onfatsoenlijk over de moordenaars van Caesar, spoorde iedereen aan wraak te nemen en iedereen wreed te straffen. Markeer dergelijke initiatieven uit het veld als een hamer-sikkel - het is één ding om een menigte met uw eigen handen te starten, en een heel andere - wanneer iemand dit alleen doet, zonder u te raadplegen en niet geleid door de goede doelen van uw verrijking, maar door een onbegrijpelijke pure ideologie.
Daarom werd op bevel van Anthony de bedrieger in beslag genomen, geëxecuteerd, zonder zich bezig te houden met rechtbanken, en zijn aanhangers werden op brute wijze verspreid en onderdrukt, actief met dodelijke argumenten. Merk op dat Mark over het algemeen graag met dissidenten uit de lagere kringen omging op een manier die geleidelijk de mate van populaire liefde voor hem naar negatieve waarden bracht - ze konden de situatie niet corrigeren met kleine handouts.
Maar toen hij zich tot de Senaat wendde met een betraande klacht over extremisten-terroristen die onrust veroorzaken en mogelijk zelfs kunnen worden gedood door een hete hand, kreeg Anthony toestemming om een persoonlijke bewaker in te huren om hem te beschermen tegen onaangenaam verraad. En meteen handig gebruik gemaakt van dit mandaat, maar liefst 6.000 mensen in de rangen van zijn boeven verzameld - gelokt en loyale oorlogsveteranen.
Nadat hij de tweede consul van de hel had afgeschud, werd de politicus natuurlijk niet de enige dictator, maar zeker de machtigste man in Rome. Hij is eigendom van de staat, hij heeft de brieven van Caesar, hij heeft zijn eigen legioen, er is geen praetor (naar onze mening de burgemeester), er is maar één consul voor duizend kilometer rond. Sharman!
Cicero, een oude liefhebber van democratische vrijheden, besefte dat de moord op Guy Julius, waarop hij zoveel hoop had, niets goeds opleverde voor Rome of de spreker zelf. De overledene was tenminste een fatsoenlijk persoon, en niet een gewetenloze grijper, zoals sommigen.
Ondertussen kwam Gaius Octavius, die stilletjes en vredig voor zichzelf zat in Appollonia van Illyria (dit is in het moderne Albanië) en zijn studies afrondde, plotseling nieuws van tonnen geluk dat op hem was gevallen. Vrienden en familieleden van Guy, zoals hijzelf, werden een beetje beverig van zo'n jackpot en begonnen onmiddellijk na te denken hoe te leven. Voorzichtiger en timide geadviseerd mega-voorstel voor adoptie om niet te accepteren, laag te liggen en tenminste een paar jaar niet te gaan wandelen. Het is beter om een kleine aristocraat in Albanië te zijn dan een ander gekroond lijk in Rome. De legionairs, die in Illyria waren gestationeerd, vertelden Guy daarentegen integendeel dat hij voor zijn genoemde vader een berg was en voor zijn zoon iedereen in kleine spatten zou verscheuren en onmiddellijk de hele menigte aanbood om naar de hoofdstad te gaan, te wreken, te verminken en te slachten overbodig. Toch zijn burgeroorlogen al in de trend, je kunt niet vertrappen tegen mode.
Bij nader inzien koos de jongeman een compromisoptie, een middenweg, en ging toch naar Italië, maar niet met een menigte toegewijde Uruk-hai, maar gewoon met bewakers - om niet onbedoeld te worden geschopt. In die tijd wist hij helemaal niet hoe ze zich in de metropool verhouden tot de plotselinge stopzetting van het leven van zijn "vader" en tot zichzelf. Binnenvallen bij de kop van de legioenen betekent meteen beginnen met een lange puinhoop met een onbekend einde, maar het missen van dergelijke kansen is ook op de een of andere manier dom.
Aangekomen in Italië en zijn aristocratische fysiognomie aan het publiek tonen, besefte de jonge Romein dat alles niet zo erg was als het leek uit Albanië! De lokale bevolking hield heel veel van Caesar en ze waren klaar om zijn zoon in zijn armen te dragen - nou, als we het hebben over veteranen en de armere delen van de bevolking, heeft de aristocratie nog geen besluit genomen over haar houding ten opzichte van wat er gebeurt. Hoewel Cicero, die Guy in de campagne ontmoette, hem alle mogelijke steun en goedkeuring van de handelwijze toonde - het was al pijnlijk om hem uit Marc Anthony te krijgen, die een oplichter in Rome was.
Nadat hij alle voor- en nadelen had afgewogen, nam de jonge man dezelfde beslissing en stemde hij ermee in Caesars zoon te worden. Sindsdien is zijn naam Octaviaan. In mei arriveerde hij in Rome, wat acute indigestie veroorzaakte bij de ietwat ontspannen Anthony.
Hoe zal de relatie tussen jonge en onder druk staande politici zich ontwikkelen? Zal Cicero's droom om oude Romeinse tradities nieuw leven in te blazen, uitkomen? We zullen snel schrijven.
Geschiedenis Leuk voor mij speciaal voor Italië.
