"Waarom eren wij de uitstekende variëteiten van olijfolie niet op dezelfde manier als wij de voortreffelijke wijnmerken eren?" Dat is de vraag Tom Muller, een populaire journalist en blogger, voltooide zijn boek, Extraverginità, gisteren gepresenteerd in de Kamer van Afgevaardigden.
Sinds 2007 heeft een Amerikaan die in Ligurië woont verschillende fraudemethoden bestudeerd die worden gebruikt bij de vervaardiging van een van de beroemdste producten. gemaakt in Italië. En zijn werk inspireerde journalisten "New York Times" om 15 grafische illustraties te maken, verenigd door een gemeenschappelijke naam "Zelfmoord extravergine".
Op het eerste gezicht lijken de aantijgingen tegen de Italiaanse olijfolie-industrie overdreven, te algemeen en soms niet nauwkeurig genoeg. Wanneer bijvoorbeeld wordt beweerd dat Italiaanse politieagenten uitsluitend op de smaak van een product vertrouwen om fraudegevallen te bepalen. Of in het gedeelte dat betrekking heeft op de legaliteit van de invoer van olijfolie uit Spanje, Marokko en Tunesië en de etikettering ervan op flesetiketten met het symbool "Made in Italy".
Tegelijkertijd verplicht de wet fabrikanten om op de fles het land van oorsprong van de olijven aan te geven, evenals het aandeel geperste olijfolie dat niet in Italië is geperst.
Müller zelf heeft deze inconsistenties opgemerkt tijdens een toespraak in de Kamer van Afgevaardigden gisteren, waarbij hij 15 illustraties afzwoer en uitlegde dat "ze niets met mij of mijn werk te maken hebben. Hier hebben we het over grappige foto's die enige waarheid bevatten, maar ook fouten maken. De ontwikkelaars weerspiegelden slechts een klein deel van de foto, negeerden de kwaliteit, maar concentreerden zich op bedrog. " De journalist adviseerde te wachten op de publicatie van de bewerkte versie van de afbeeldingen, die zal worden vrijgegeven na zijn gesprek met vertegenwoordigers van het New York-dagboek.
Ondanks de vervormde grafische weergave van het concept (of misschien dankzij het), kan het gepresenteerde boek niettemin een aanzet geven tot aanscherping van de kwaliteitscontrole en verbetering van de communicatie met de consument.
Omdat fraude en fraude op dit gebied echt bestaan, zij het niet in de vorm die wordt getoond in het Amerikaanse tijdschrift.
Dit bleek uit journalistieke en gerechtelijke peilingen. Het is noodzakelijk om oneerlijke dealers te identificeren en te vervolgen, zonder eerlijke fabrikanten te schaden. Je moet kopers ook uitleggen, zoals Muller in zijn boek schrijft, dat het beter is om junkprijzen te vermijden: "Olijfolie van minder dan 4-5 euro per liter is waarschijnlijk van slechte kwaliteit.".
En hier is hoe Müller olijfolie vergelijkt met wijn: "Het effect van wijn op het menselijk lichaam is duidelijk en vaak plotseling, terwijl olijfolie langzaam met het lichaam werkt, door verborgen paden gaat en rustig en zachtjes in cellen en de geest sijpelt. Wijn is een vrolijke Dionysus "olijfolie is Athena, mooi, wijs en onherkenbaar. Wijn belichaamt het leven dat we willen hebben, terwijl olijf het leven zoals het is: vruchtbaar, scherp, met een vleugje bitterheid."
