Een schoolleraar uit Italië kocht een kleine vrachtwagen en maakte er een minibibliotheek op wielen van.
In het centrum van de regio Basilicata is er een voormalige leraar, Antonio La Cava, die tot op de dag van vandaag zijn roeping om les te geven niet heeft opgegeven. Elke dag stapt hij in zijn kleine vrachtwagen, uitgerust met een kleine bibliotheek, en draagt boeken door de stad, en reist soms daarbuiten. "Ik ben mijn hele leven verbonden geweest met kinderen en heb hen kennis laten maken met boeken, en toen besloot ik om ze direct af te leveren", legt La Cava uit. De afgelopen 14 jaar heeft de voormalige leraar over de vlaktes en heuvels van de regio gereisd en gratis boeken aan kinderen uitgedeeld.
Antonio La Cava werd geboren in het kleine dorpje Ferrandina, dat in het hart van Basilicata ligt en bracht zijn hele leven hier door. De voormalige leraar, die tientallen jaren ervaring achter de rug heeft, geeft toe dat hij er altijd van gedroomd heeft om goed te doen buiten onderwijsinstellingen. Het idee van een bibliotheek op wielen kwam hem vele jaren geleden, toen hij nog op school les gaf, maar het was mogelijk om het pas na jaren te implementeren. “De redenen voor dit project www.ilbibliomotocarro.com zijn zeer divers. Maar misschien is de meest romantische van hen verbonden met mijn verleden. Mijn ouders waren boeren en we woonden in een huis dat ook een stal huisvestte. Elke dag om ongeveer 19.00 uur deed mijn moeder het licht uit en liet alleen kaarsen branden. Al snel begon ik bij kaarslicht te lezen, het boek werd mijn vriend. Ik herinner me de eerste die ik las toen ik 13 jaar oud was. Ik heb het trouwens gekocht van een boekenhandelaar die met een hele vrachtwagen boeken door de dorpen reed. ”
In 2003 kocht Antonio een gebruikte vrachtwagen en verbouwde deze specifiek voor boekenplanken, die plaats bieden aan maximaal 700 volumes, waarvan de samenstelling regelmatig wordt bijgewerkt. Elke week rijdt Antonio met zijn mobiele bibliotheek en legt hij ongeveer 500 kilometer af om de liefhebbers van lezen een beetje plezier te bezorgen.
Zodra de leraar op zijn bestemming aankomt, belt hij en binnen een minuut bezetten de kinderen de vrachtwagen. Het is vermeldenswaard dat La Cava zich een weg baant door de meest populaire plaatsen voor kinderen, bijvoorbeeld speeltuinen. Overigens komen niet alleen kinderen, maar ook volwassenen naar de Antonio-bibliotheek. "Op sommige gebieden merkte ik iets op dat me verbaasde, je kunt zelfs een studie over dit onderwerp uitvoeren," deelt La Cava zijn indrukken.
“Vaak wenden ouderen zich tot mij met een verzoek om schoolboeken mee te nemen voor de basisschool. Waarschijnlijk konden deze mensen om de een of andere reden de school niet eens afmaken. '
Antonio legt gretig uit waarom zijn mobiele bibliotheekproject nog steeds vooral op kinderen is gericht. Een gepensioneerde leraar zegt dat hij het volledig eens is met het spreekwoord 'Van oudsher een boek roept een persoon op'. "In mijn dorp, in Ferrandin, zijn de" objecten "meestal kinderen die naar de kleuterschool of de lagere school gaan, van 3 tot 12 jaar oud." In een van zijn interviews zei La Cava dat zijn onderwijservaring op school aantoonde : Er is een betere manier om kinderen een voorliefde voor lezen bij te brengen.
“Vaak is het gebrek aan interesse in lezen geworteld in die klassen die leestechnieken onderwijzen. Lezen moet vreugde brengen en geen plicht zijn, 'zei Antonio.
Hij beweert ook dat de kinderen aan wie hij boeken aanbiedt, altijd naar hem uitkijken en vaak bijeenkomsten organiseren direct naast de mobiele bibliotheek. Ze praten graag met de hoofdbibliothecaris van de regio en vragen hem om dit of dat boek mee te nemen. La Cava zegt dat kinderen hem meestal vragen om gewone notitieboekjes mee te nemen om hun ideeën en gedachten op te schrijven, die later kunnen uitgroeien tot volwaardige werken.
