Sinds 1984 zag je bij de ingang van de kleine Toscaanse gemeente Pieve Santo Stefano, naast het bord met de naam van de stad, een klein bord met het opschrift "Città del diario" ("Stad van dagboeken"). In Pieve Santo Stefano is er een enorm archief van persoonlijke aantekeningen en brieven van verschillende mensen, waar enkele details uit hun leven en geheimen worden opgespoord, evenals nieuwe feiten worden ontdekt in de geschiedenis van Italië.
Meer dan 7 duizend unieke brieven, dagboekaantekeningen, tijdschriften, memoires en autobiografieën werden verzameld door het hoofd van de National Organisation of the Archives of Records, Salverio Tutino, die zelf journalist en schrijver is. Hij beweert dat bepaalde aantekeningen aan hem zijn overhandigd door zijn vrienden en kennissen die hem oneindig vertrouwen. Trouwens, niet alle stukken uit het archief zijn gemakkelijk te lezen: sommige zijn geschreven in zeldzame dialecten van de Italiaanse taal.
Onder de auteur van brieven, archieven en documenten bevinden zich niet alleen verschillende tijdperken, maar ook verschillende beroepen. In het archief kunt u dus een persoonlijk dagboek vinden van een dief die meer dan één bank heeft schoongemaakt, evenals kookboeken van een huisvrouw. Het oudste record dateert uit de 18e eeuw, terwijl de meeste materialen twee eeuwen later dateren. Misschien worden in het tijdperk van de moderne technologie, wanneer het een paar seconden duurt om een brief te verzenden en te ontvangen en wanneer mensen openlijk hun nieuws en gedachten op sociale netwerken delen, vooral 'met de hand opgenomen' informatie en ervaringen op prijs gesteld.
Een van de meest opvallende dingen die zijn opgeslagen in de archieven in Pieve Santo Stefano is het persoonlijke dagboek van Clelia Marchi, geschreven op een vel, omdat het meisje had niet de gelegenheid om op papier te schrijven. Het was op de stof dat Clelia haar leven in detail beschreef (ze leefde trouwens in het begin van de 20e eeuw). Het is de moeite waard aandacht te schenken aan noten van Orlando Orlandi Posti, een lid van de verzetsbeweging die tijdens de Tweede Wereldoorlog is gevangen. De jonge man schreef regelmatig brieven aan zijn familie en vriendin, waarin hij hen waarschuwde voor de mogelijke aanvallen van de Duitse indringers.
Het archief in een kleine stad is een vrij belangrijk en belangrijk centrum voor wetenschappelijk onderzoek geworden. Aldus bracht de historicus Christopher Duggan, wiens boek Fascist Voices: An Intimate History of Mussolini's Italy werd gepubliceerd in 2013, meer dan één nacht door in het lokale archief. heeft de hier gepresenteerde documenten en documenten met betrekking tot die periode zorgvuldig bestudeerd.
"In een tijd waarin iedereen en iedereen persoonlijk verwaarloosde, zou de oprichting van dergelijke centra, die een repository zouden zijn voor met de hand gemaakte documenten en archieven die niet uitzonderlijk en onbekend zijn voor mensen, een uitstekende optie zijn", zegt Duggan, die hetzelfde schrijft in zijn het boek.
"Tutino geloofde dat één persoon één persoon is, maar samen kunnen we geschiedenis schrijven", legt Loretta Veri uit, die ooit het archief leidde. Nu is de vrouw bezig geld in te zamelen dat zou gaan naar het onderhoud en de verdere ontwikkeling van het archief. Haar voorganger, die de maker is van de hele enorme collectie, stierf drie jaar geleden. Volgens Veri zei Tutino graag dat "we geluk hadden omdat we de mogelijkheid hebben om te luisteren naar andere mensen die hun mening op papier hebben uitgesproken."
Een bezoek aan deze unieke stad kan worden gecombineerd met een vakantie op de agrarische boerderij Agriturismo Segalare, die kan worden opgevangen door een bedrijf van maximaal 8 personen.
In september wordt in de stad Pieve Santo Stefano een wedstrijd georganiseerd voor de meest interessante opname of ander werk. Het werk van de winnaar gaat naar de pers en het werk van de andere deelnemers blijft voor altijd in een verbazingwekkend archief, dat met de dag groeit.
