De torens van het kasteel van Sforza (Castello Sforzesco), laconiek verbonden door de vestingmuren in één prachtige structuur, zullen onvermijdelijk de aandacht van bezoekers naar Milaan trekken.
Sforza Castle bracht zeven eeuwen door onder de azuurblauwe Italiaanse hemel. Gedurende deze tijd zag hij de opkomst en ondergang van de heersende dynastieën, revoluties en volksopstanden, voelde de aanraking van de handen van getalenteerde architecten, beeldhouwers en kunstenaars. Het strikte en aantrekkelijke architecturale ensemble lijkt qua vorm op het Kremlin-gebouw, gebouwd in Moskou. Een vergelijkbare omstandigheid wordt verklaard door de Italiaanse wortels van het bouwproject van het Russische fort.
De geschiedenis van dit opmerkelijke architecturale monument is geworteld in de middeleeuwen. In de 14e eeuw besloot een familie van hooggeplaatste Visconti-aristocraten een familie-nest in de buurt van Milaan te verwerven. De plaats die destijds werd gekozen voor de bouw van de woning was in de buitenwijken. Daarom vereiste het de constructie van significante verdedigingswerken en sterke muren. Het grootste gevaar voor het kasteel en zijn bewoners kwam echter uit een volledig onverwachte richting. In het midden van de 14e eeuw verloor de Visconti-clan zijn invloed en werd de Ambrosiaanse Republiek uitgeroepen in Milaan. Haar medewerkers brachten het kasteel grote schade toe, wat de personificatie van de omvergeworpen macht was.
Kasteelbouw
De nieuwe republiek duurde niet lang, van 1447 tot 1450. Heersers van het volk konden de aanval van andere steden niet aan. Voor steun moesten ze zich wenden tot de commandant Francesco Sforza. 
Eens was zijn vrouw de dochter van de laatste heerser van de Visconti-clan, Bianca. Met de steun van zijn aristocratische vrouw en solide militaire macht slaagde Francesco Sforza erin de orde in de stad te herstellen en zichzelf tot de nieuwe hertog van de stad Milaan te verklaren.
In de 15e eeuw kreeg het vervallen kasteel van Visconti dankzij de inspanningen van Sforza een nieuw leven. De hertog streefde twee doelen na: ten eerste om het symbool van de heersende dynastie nieuw leven in te blazen, en ten tweede om de aanpak van de stad te versterken. Op basis van de fundering van de vestingmuren werden hoge sterke barrières herbouwd. Een geometrisch regelmatig stenen plein met een zijde van 200 m omringde het kasteel met betrouwbare bescherming. De nieuwe eigenaar zorgde echter niet alleen voor het functionele gedeelte, maar ook voor de esthetiek. De beroemde architect A. Averumin in die jaren, ook bekend als Filareta, werd speciaal uitgenodigd om de buitengevels te versieren.
Na verloop van tijd verschenen er torens met afgeronde muren in de hoeken van de muren. Ze zijn tot op de dag van vandaag perfect bewaard gebleven en geven het Sforza-kasteel een prachtig uitzicht, vooral als je het vanuit de straten van Dante Alighieri (Via Dante) bekijkt.
Francesco en Bianca Sforza brachten hun hele leven door in het centrum van Milaan, met het paleis op het Kathedraalplein als hun woonplaats. 
Hun zoon Galeazzo was van plan het fort, dat buiten de stad staat, terug te brengen in de oude glorie van het familiekasteel. Voor deze doeleinden werden de bouwwerkzaamheden opnieuw gestart om het kasteelgebouw uit te breiden en het interieur af te werken. De architect Benedetto Ferrini plande de binnenomtrek van het fort zodanig dat er twee gezellige binnenplaatsen werden gecreëerd - de hertogelijke binnenplaats en de binnenplaats van Rocetta. Bovendien verwierf het kasteel ruime stallen ontworpen voor 90 paarden.
De interne transformatie van de leefruimte is ook uitgevoerd door Galeazzo Maria Sforza. Hij beknibbelde niet op luxe meubels, kunst en fantastische decoratie. Speciaal voor recepties en sport verscheen de balzaal in het paleis. Het grootste deel van de innerlijke schoonheid is tot op de dag van vandaag bewaard gebleven en is toegankelijk voor de ogen van bezoekers van Castello Sforzesco.
Na de dood van Galeazzo kwamen zijn functie en regalia in handen van zijn broer Ludovico Moreau. Deze waardige vertegenwoordiger van een adellijke familie slaagde erin Leonardo da Vinci zelf te krijgen als kunstenaar voor zijn kasteel. De beroemde Italiaan was bezig met de inrichting van de hal della Aste en versierde deze met prachtige fresco's. Verschillende fragmenten van de werken van da Vinci werden in goede staat bewaard. Trouwens, de getalenteerde meester was erg gehecht aan Milaan, niet zonder reden was het in deze stad dat het Museum van Wetenschap en Technologie werd geopend, gewijd aan Leonardo. Het museum bevindt zich op het grondgebied van het klooster van San Vitore, en het grootste deel van zijn expositie zijn de uitvindingen, tekeningen, schetsen en artistieke en technische ontwikkelingen van da Vinci.
Transformatie in een militair bruggenhoofd
Aan het einde van de 15e eeuw begonnen turbulente tijden, gekenmerkt door de strijd van Italië, Spanje, Frankrijk en het Heilige Roomse Rijk om de wereld te herverdelen. Tijdens deze periode vervingen Milaan en zijn omgeving vaak de heerser, die geen volledig gunstig effect had op de staat van het Sforza-kasteel. 
De Franse vorst Louis XII vestigde zich vrij lang op de post van de hertog van Milaan. Onder andere innovaties is de reorganisatie van het Sforza-kasteel van de steunpilaar van het sociale leven naar militaire fortificatie. De luxe van de binnenkamers vervaagde snel onder de aanval van brute soldaten. En in 1521 werd een van de kasteeltorens vernietigd door een krachtige explosie van kruit opgeslagen in de muren.
Franse overheersing in Italië werd vervangen door Spaanse macht. De vertegenwoordigers besloten zich te houden aan het beleid van de voormalige eigenaren met betrekking tot Castello Sforzesco. Om deze reden werden de vestingmuren opgenomen in een extra ring van spervuurschachten en vestingwerken. De nieuwe verdedigingslinie werd uitgevoerd volgens de laatste militaire constructie in de vorm van een 12-puntige ster.
Vanaf nu waren ongeveer tweeduizend soldaten gestationeerd in de muren van het kasteel. Een ziekenhuis, kantines en twee kerken werden ook georganiseerd voor de behoeften van het leger. Onnodig te zeggen dat de zalen versierd met fresco's van Leonardo da Vinci zelf en andere kunstenaars werden gebruikt als opslagruimtes.
Aan het begin van de 18e eeuw werd de macht van de Spanjaarden vervangen door de leiding van Oostenrijk. Maar er is weinig veranderd voor het Sforza-kasteel, het is een grote kazerne gebleven, versterkt door de muren van een krachtig bastion. Pas in 1796 slaagde de keizer van Frankrijk Napoleon erin de Oostenrijkers te laten vluchten en Milaan volledig te bezetten.
Bonaparte verwachtte de capaciteit van de kazerne te verhogen tot 4 duizend, maar de lokale bevolking was er categorisch tegen. Eeuwenlang stond het Sforza-kasteel centraal in de macht van buitenlandse indringers, de inwoners van Milaan eisten de volledige vernietiging van het gebouw.
De Franse keizer had echter al snel de tijd om dergelijke problemen op te lossen. In 1799 naderden de gecombineerde strijdkrachten van Rusland, Engeland en Oostenrijk, geleid door Suvorov, de muren van het fort van Milaan. De getalenteerde militaire leider Alexander Vasilievich Suvorov was in staat Napoleon uit de betrouwbare muren te slaan. Vervolgens vertrekken Russische troepen door de Alpen en blijft de stad overgeleverd aan de keizer van Oostenrijk. Maar ook niet voor lang. Napoleon Bonaparte zal wraak kunnen nemen aan de rand van de stad Marengo. Op het veroverde grondgebied zal de Cisalpine Republiek met de hoofdstad in Milaan worden uitgeroepen.
De rol van Napoleon Bonaparte
Napoleon had een dubbele invloed op het landgoed van Sforza. Aan de ene kant werd het kasteel nog steeds genadeloos geëxploiteerd als een militaire kazerne. Muurschilderingen en andere elementen van het interieur werden begraven onder een laag gips en wit. Maar de keizer ging de Italianen ontmoeten, nadat hij de vestingwerken had verwijderd die het kasteel omringden vanaf de tijd van de Spaanse overheersing.
Om de verwoesting rond Castello Sforzesco na de vernietiging van de verdedigingsmuren en wallen te elimineren, waren twee Italiaanse architecten betrokken. Giovanni Antolini en Luigi Canonika stelden een uitgebreid project voor, waaronder de aanleg van een groot park met steegjes, evenals de bouw van verschillende gebouwen van culturele waarde. Uit al het bovenstaande was het echter alleen mogelijk om het gebied onder het plein te plannen.
De definitieve ineenstorting van Napoleon en zijn rijk in 1815 maakte de handen van de Oostenrijkers los, waarvan zij onmiddellijk gebruik maakten. Lombardije en Venetië werden opnieuw gevangen genomen en het langdurende kasteel van Milaan stond opnieuw ter beschikking van het leger. In de volgende 50 jaar probeerden Italianen de indringers te confronteren. En als het hen eenmaal was gelukt - gedurende 5 dagen in maart 1848 bezaten de inwoners van Milaan hun steden.
De meest dramatische gebeurtenissen in de geschiedenis van het kasteel van Sforza ontvingen zich in 1859 nadat de Oostenrijkse troepen gedwongen waren Italiaanse landen te verlaten. De verhitte bevolking van Milaan spaarde de militaire vestingwerken van de Oostenrijkers niet, meedogenloos rollend rond de binnenkant van het fort met vuur en een zwaard. Het kasteel werd geplunderd en liep aanzienlijke schade op.
Vereniging van Italiaanse landen
De hereniging van Italië (Risorgimento) begon in 1861. Het was toen dat de beurt aan het beroemde fort kwam. De solide ouderdom van het gebouw, evenals het belang ervan in het lot van de stad, stond de nieuwe heersers van Milaan toe om de status van een monument van architectuur en een stadssymbool toe te kennen aan het Sforza-kasteel. Daarom kreeg de reconstructie van het kasteel en de restauratie van zijn vroegere schoonheid een vrij hoge prioriteit.
De curator van de revitalisatie van Castello Sforzesco was Luca Beltrami. Deze architect benaderde de reconstructie van het kasteel met alle verantwoordelijkheid. Voordat een plan van het voorgestelde werk werd gemaakt, werden veel historische literatuur en documenten bestudeerd met betrekking tot de architectuur en het ontwerp van het fort. Eerst werden hurkende torens in de hoeken van de muren genomen.
Het werk begon met de restauratie van gedeeltelijk beschadigde muren en vloeren, en de authentieke decoratie van de gebouwen kwam ook terug. Bovendien kregen de torens een nieuwe functionele belasting - ze werden reservoirs. De reparatie van het kasteel ging door tot 1905, hoewel het vanaf het begin van de 20e eeuw gedeeltelijk toegankelijk was voor bezoekers. Van toen tot nu is het kasteel van Sforza eigendom geworden van de stad Milaan en haar inwoners.
Tweede Wereldoorlog en restauratie
De laatste vernietiging viel op Sforza in 1943 tijdens de gevechten van de Tweede Wereldoorlog. Luchtbommen beschadigden de wallen, evenals de binnenplaats van Rochetta. Aan het einde van de oorlog duurde de restauratie van het kasteel tot 1956. In de loop der jaren is nauwgezet gewerkt om de verwoeste gebouwen te herstellen, de fresco's en elementen van het interieur bij te werken.
Onze dagen
Gasten van Milaan, die het beroemde Sforza-kasteel op dit moment willen zien, zullen het in het historische hart van de stad vinden. De landen in het verre verleden bij de ingang van de stad zijn nu omgeven door een ring van nieuwere gebieden. De ruimte binnen de kasteelmuren was geplaveid met een speciale coating met een geometrisch patroon. Piazza delle Armi ligt verspreid over het kasteel. Eeuwenlang diende het als paradeplaats voor soldaten van verschillende legers.
Je kunt de binnenplaats van het fort bereiken via de hoofdpoort in de toren van Filaret. De toren zelf is een prachtig gebouw met meerdere niveaus met een tetraëdrische structuur, de hoogte bereikt 70 meter. De hoofdtoren van het kasteel is versierd met een bas-reliëf van de Italiaanse vorst Umberto I. De bovenkant van de eerste rij is versierd met heraldische fresco's en het beeld van St. Ambrose, de patroonheilige van Milaan.
De tweede laag van Filaret wordt bekroond met decoratieve tanden gemaakt in de vorm van een zwaluwstaart. Deze vorm geeft aan dat de eigenaren van het kasteel tegen de opvattingen van de paus waren. Op deze laag ziet u een oude wacht genaamd de "Zon van Gerechtigheid", ze bleven als een herinnering aan de Visconti-familie, die de eerste stenen in de fundering van het kasteel legde.
Tegenwoordig hebben kasteelmuren de bibliotheek en verschillende musea bedekt die verband houden met de geschiedenis van Milaan en rechtstreeks naar Castello Sforzesco. Grote populariteit onder toeristen heeft een prachtige kunstgalerij ontvangen, een museum vol met tentoonstellingen van middeleeuwse kunst, het Archeologisch Museum en het Herenigingsmuseum. In het bijzonder is in de muren van Sforza het laatste onafgemaakte beeld van de beroemde meester Michelangelo - Pieta Rondanini. Ook op de binnenplaats bij Filareta staat een monument gewijd aan Jan Nepomucki, een Tsjechische heilige.
Attracties in de buurt van Sforza Castle
Buiten worden de vestingmuren van Sforza omringd door Sempione Park, dat werd gebouwd in 1893. Het belangrijkste park van de stad Milaan is verdeeld door gezellige steegjes en plekken voor ontspanning, daarom vinden niet alleen toeristen, maar ook de lokale bevolking het erg leuk.
De inrichting van het park is de Boog van Vrede, gemaakt in opdracht van Napoleon in de 19e eeuw. Het monument is opgevat als een analoog van de Arc de Triomphe die in Parijs is geïnstalleerd.
De Franse keizer wilde zijn overwinning op de Apennijnen voortzetten. Volgens de intenties van Bonaparte was de ceremoniële ingang van de stad via de nieuwe, veertiende poort. Al vele jaren is er een legende dat de Boog van Vrede en de Arc de Triomphe zich langs dezelfde as bevinden, wat symboliek toevoegt aan het monument in Sempion.
Zoek een hotel in het centrum van MilaanOpeningstijden en ticketprijzen
Castello Sforzesco is geopend voor dagelijkse bezoeken van 7.00 tot 19.00 uur in de zomer en van 7.00 tot 18.00 uur in de winter. Toegang tot het kasteel is helemaal gratis. Maar musea bezoeken heeft zijn beperkingen.
De musea in Sforza zijn geopend van dinsdag tot zondag van 9:00 tot 17:30 uur. Grote kerkvakanties en maandag zijn geen werkdagen. Een kaartje voor het museum kost 3 euro en een seizoenskaart is 15 euro. Er is een kortingssysteem en een flexibel schema van gratis bezoeken.
Adres, hoe te krijgen
Bekijk het Sforza-kasteel in Milaan op een grotere kaart
Sforza bevindt zich in Milaan, Porta Umberto. Je kunt het kasteel bereiken met het openbaar vervoer:
- metro, lijn MM1 Cairoli (Cadorna - Cairoli), lijn MM2 Cadorna-Lanza (Cadora - Lanza);
- bussen nr. 18, 37, 50, 58, 61, 94;
- trams nummer 1, 2, 4, 12, 14, 19.
