De basiliek van Santa Maria del Popolo in Rome is een welsprekend getuigenis van het feit dat ware schoonheid vaak verborgen is onder een lege hoes. De gevel trekt geen uitzicht met verfijnde afwerkingen of ongewone vormen, maar unieke schatten zijn verborgen achter de muren van een bescheiden ogend gebouw.
Legenden en feiten
Het kerkgebouw werd gebouwd in de jaren 1470. Voorheen stond een Romeinse kapel uit de late 11e eeuw op zijn plaats. De basiliek dankt zijn naam aan een oude legende: men geloofde dat er eenmaal het graf van Nero was, de wrede vervolger van christenen. Eeuwen later groeide de populier over de crypte (Latijnse populus), in wiens kronen raven zich verzamelden. De plaats stond bekend als de verdoemden, de stadsbewoners omzeilden deze totdat in 1099 paus Paschal II de Maagd Maria verscheen en beval de boom om te hakken. De paus vervulde onmiddellijk de wil van de Allerheiligste Theotokos en beval op deze plaats een naar haar vernoemde kapel op te richten.
Een andere versie is niet zo romantisch: sommige historici geloven dat de naam afkomstig is van de uitdrukking popolo romano ("Romeinen"), omdat de wereld geld inzamelde voor de bouw van de kapel.
In 1277 verscheen op bevel van paus Gregorius IX een kleine kerk op de plaats van de kapel. Vervolgens werd het overgenomen van de Basiliek van St. Johannes de Doper (Basilica di San Giovanni in Laterano), gelegen op de Lateraanse heuvel hier, in Rome, het pictogram van de Moeder van God, gecreëerd volgens de legende door de evangelist Luke zelf. In feite werd het beeld van de Madonna in de 13e eeuw in Siena geschilderd.
In 1250 kwam de kerk onder de jurisdictie van de Orde van St. Augustinus. Het gebouw werd verschillende keren herbouwd; het onderging een wereldwijde reconstructie in het midden van de 15e eeuw in opdracht van paus Sixtus IV. De herstructurering werd uitgevoerd onder leiding van Andrea Bregno (Andrea Bregno) en Baccio Pontelli (Baccio Pontelli). Santa Maria del Popolo werd een van de eerste kerken in Rome, waarvan de architectuur wordt gedomineerd door de renaissancestijl. Het was toen dat de basiliek de vorm kreeg die tot op de dag van vandaag heeft overleefd.
Het interieur
Je hoeft alleen maar de drempel over te steken en de blik opent naar luxe interieurs, die je in geen enkele stadskathedraal zult zien.
Bescheiden buiten, gewijd aan de Heilige Maagd, onthult de kerk zich van de meest onverwachte kant. En als je erachter komt welke grote meesterwerken de muren van de basiliek sieren, en welke grote namen achter hun creatie staan, besef je dat voorbijgaan een onvergeeflijke fout zou zijn.
In de loop der jaren waren bij het ontwerp en het interieur van de kerk Donato Bramante, Raffaello Santi, Andrea Breño betrokken. In het midden van de XVII eeuw voerde Giovanni Lorenzo Bernini (Giovanni Lorenzo Bernini) een andere grootschalige reconstructie van de basiliek uit; sindsdien heeft de barokstijl de overhand in zijn decoratie.
Chigi-kapel
Indirect is iedereen die nooit in de Eeuwige Stad is geweest, maar een aanpassing van de roman Angels and Demons van Dan Brown heeft gezien, bekend met de kerk. De film speelt zich gedeeltelijk af in de Chigi-kapel. Ze draagt de naam van de klant, bankier Agostino Chigi. Ontworpen het toekomstige graf van een rijke clan Rafael Santi; hij versierde de koepel van de kapel met de creatie van het mozaïek. Tot het einde van de 16e eeuw bevatte de kerk ook twee schilderijen van de meester. Honderd jaar later reconstrueerde Bernini de kapel in opdracht van een andere vertegenwoordiger van de clan, kardinaal Fabio Chigi, die later paus Alexander VII werd.
De werken van Caravaggio in de kapel van Cherazi
De Cerasi-kapel wordt geassocieerd met een niet minder beroemde Italiaanse meester, Caravaggio. Hier zijn twee van zijn originele werken, "De bekering op weg naar Damascus" (ook bekend als "De bekering van Saul") en "De kruisiging van de apostel Peter".
"The Conversion of Saul", gemaakt in de stijl van realisme, is een van de meest opvallende uitingen van Caravaggio's talent. Boven het altaar hangt het doek Hemelvaart van de Maagd Maria van Annibale Carracci.
Pinturicchio in de kapel della Rover
Het is vermeldenswaard de kapel van het geslacht della Rovere (Della Rovere). Het werd gebouwd aan het einde van de 15e eeuw en geschilderd door Pinturicchio en zijn studenten. Pinturicchio ontwierp de kapel van Cybo, maar we zullen de resultaten van zijn werk niet zien: aan het einde van de 17e eeuw werd de kapel gereconstrueerd door Bernini's volgeling, architect Carlo Fontana.
Andere kapellen
De kapellen van de Saibo-Soderini (Cybo-Soderini), of de kapel van de kruisiging, en Theodoli (Theodoli) zijn niet zo "populair" onder toeristen, maar niet minder interessant. De eerste is ontworpen door de Vlaamse kunstenaar Peter van Lint (Pieter van Lint. Het bevat een houten kruisbeeld uit de 15e eeuw. De tweede is gemaakt in de stijl van het Romeinse maniërisme en is versierd met stucwerk van de beeldhouwer Giulio Mazzoni).
Het altaar van de basiliek is versierd met twee glas-in-loodramen door de Fransman Guillaume da Marcillat. Ze zijn gedateerd 1509 en daarom worden ze beschouwd als de oudste in Rome. Het altaar zelf werd gemaakt door Andrea Breño in 1472-1477.
Openingstijden, hoe er te komen
De basiliek bevindt zich op Piazza del Popolo, 12.
De kerk is dagelijks geopend van 7.00 tot 12.00 uur en van 16.00 tot 19.00 uur, op zondag van 8.00 tot 19.30 uur. De toegang is gratis.
Hoe kom je er met het openbaar vervoer: neem metrolijn A (rood) naar de stations Flaminio of Spagna en loop dan.
